vargas

Fred Vargas (pseudoniem van Frédérique Audouin-Rouzeauis) is een Franse auteur en werd in 1957 in Parijs geboren. Daarnaast is ze historica, archeologe en gespecialiseerd in dierlijk gebeente. Onderzoek daarvan leverde haar informatie op over de handel en cultuur van twaalfde-eeuwse dorpen.

Eind jaren tachtig begon ze met schrijven, wat ze vooral ’s nachts of in de vakanties deed. Voor haar boeken bedacht ze de naam ‘rompol’, een samentrekking van ‘romans policiers’. Haar debuutroman Les Jeux de l’amour et de la mort  (1986) won de Prix de roman policier du Festival de Cognac.

Adamsberg

Personage : Inspecteur Adamsberg.

1
2
3
4
5
6
7
8
9
1. De man van de blauwe cirkels (1996)
Commissaris Adamsberg raakt geïntrigeerd door de blauwe krijtcirkels die her en der in Parijs op straat verschijnen. De tekenaar laat telkens een voorwerp in de cirkel achter: een leeg blikje, een badmuts, een plastic poppetje, een dode muis. Volgens Adamsberg ademen de cirkels wreedheid uit. Een psychiater bevestigt hem dat de cirkeltekenaar geobsedeerd is door de dood...

Recensie : Bent u niet gesteld op een zekere chaos en gaat uw voorkeur uit naar een rechtlijnig verhaal? Dan kunt u dit boek beter niet lezen, het lezen ervan zal leiden tot irritatie en meer ernstigere aandoeningen van de geest.
Wilt u wel meegaan in de chaotische maar doeltreffende geest van Jean-Baptiste Adamsberg, dan wacht u een humorvol avontuur met vele zijlijntjes, dialogen en introspecties die soms niet maar meestal wel te volgen zijn.

2. De omgekeerde man (1999)
Commissaris Adamsberg reist af naar de Provençe, waar een boerin is gedood door een nachtelijke wolf. In de sensatiepers is van de wolf al een mythische weerwolf gemaakt. Adamsbergs ex-geliefde Camille woont met haar Canadese vriend in het gebied. Zij roept Adamsbergs hulp in, de enige politieman die gek genoeg is om het weerwolfverhaal niet meteen als massahysterie af te doen.

Recensie : Voor de zoveelste keer heb ik genoten van unieke, dwarse mensen die bepaald geen dwarsdoorsnede zijn van de normale bevolking, van het verhaal met dwarse dialogen vol humor en mooie zinnen.

3. Maak dat je wegkomt (2001)
In Parijs zijn signalen van een nieuwe pestuitbraak. Er vallen zelfs enkele doden te betreuren. De immer nuchtere commissaris Adamsberg (‘Ik vraag me af of je als smeris op den duur geen smeris wordt’) gelooft echter niet dat de zwarte dood rondwaart en gaat op zoek naar een ‘doodgewone’ moordenaar die de stad met zijn morbide pestgrap terroriseert. De media daarentegen zijn op hol geslagen en wakkeren de angst van de bevolking aan.

Recensie : Maak dat je wegkomt is niet wat je noemt een bloedstollende thriller. Maar wel een erg sfeervol, spannend boek. 

4. De terugkeer van Neptunus (2004)
Inspecteur Adamsberg probeert al dertig jaar lang een moordenaar, bijgenaamd Neptunus, te ontmaskeren. Hij weet wie de man is, maar hij heeft bewijzen nodig die ook anderen kunnen overtuigen. Deze Neptunus, inmiddels hoogbejaard, is er nu op lepe wijze in geslaagd om - tijdens een werkbezoek aan Canada - van Adamsberg zelf een moordverdachte te maken. Adamsberg moet alles in het werk stellen om zijn onschuld te bewijzen.

Recensie : Wat een originele, prachtige en goed opgebouwde thriller. Van de eerste tot en met de laatste letter genoten van de dynamische commissaris Adamsberg, de verfrissende schrijfstijl van de auteur.

5. De eeuwige jacht (2006)
Een reeks merkwaardige gebeurtenissen - graven van maagden die zijn geopend, geheimzinnige botjes en relikwieën die worden gestolen, afgeslachte herten - krijgt betekenis als commissaris Adamsberg in een oud, kostbaar boek het recept aantreft voor het eeuwige leven. Een schim speelt een belangrijke rol bij de gebeurtenissen. Ook in het privéleven van Adamsberg, die een ander huis heeft betrokken waarvan zijn nieuwe buurman beweert dat er een spook in rondwaart. Bovendien blijkt een van de nieuwe teamleden van Adamsberg een schim uit diens verleden te zijn.

Recensie : Eerst maar even de minpuntjes van dit boek: het komt enigszins traag op gang, de voetnoten met verwijzingen naar eerdere verhalen voegen niets toe en irriteren alleen maar, en de ontknoping is nogal vergezocht. Maar wat geeft het? Er zitten altijd wel onwaarschijnlijkheden in de boeken van Vargas, die maken dat de sfeer zo bijzonder is.
De personages staan als een huis, de absurde gebeurtenissen en de humor van dit kaliber zijn normaal gesproken vooral te vinden in het Angelsaksische taalgebied, en Adamsberg volgt onverstoorbaar zijn eigen weg.
De pluspunten zijn kortom duidelijk in de meerderheid. Vargas heeft weer een prachtig boek geschreven.

6. Vervloekt (2008)
Het begint allemaal in de Londense mist bij de ingang van het kerkhof met de ontdekking 17 walmende, afgesneden voeten in oude schoenen. Enkele dagen later krijgt Adamsberg in Garches vlakbij Parijs te maken met een in stukken gezaagd lijk. Om deze twee op het eerste gezicht totaal verschillende zaken op te lossen, duikt de commissaris in het verleden van een familie, hun geschiedenis, verplaatsingen en legendes.

Recensie : Ik doe al lang geen pogingen meer om mee te gaan in de logica van commissaris Adamsberg. Je moet de verhalen van Vargas gewoon over je heen laten komen, genieten van de absurde humor en de onverwachte inkijkjes in de menselijke geest. Van Vargas kun je rustig alle boeken lezen, geen steek wijzer worden en toch helemaal tot rust komen.

7. De verdwijningen (2011)
'Er zullen mensen sterven', zegt een doodsbange vrouw op het hoofdkantoor van de politie. Haar dochter heeft in een visioen het Woeste Leger gezien bij hun dorp in Normandië. Al eeuwenlang doen verhalen de ronde dat misdadigers een akelig einde zullen beleven wanneer het Woeste Leger hen komt halen. Kort daarna wordt een man dood aangetroffen. De geruchten die algauw rondgaan, worden door de lokale politie afgedaan als bijgeloof. Commissaris Adamsberg waagt zich op geheel eigen wijze aan het onderzoek naar de waarheid.

Recensie : Tijdje op moeten wachten maar het was de moeite waard.
Lekker warrig boek vol Vargas-humor, mysterieus en een onverwachte ontknoping!

8. IJsmoord (2015)
In Parijs worden kort na elkaar twee doden aangetroffen. Alles wijst op zelfmoord, op één ding na: het vreemde symbool dat in de buurt van beide slachtoffers wordt gevonden. Is het de letter H, of moet het soms een guillotine voorstellen? Wanneer commissaris Adamsberg erbij wordt gehaald, ontdekt hij nog een overeenkomst: jaren geleden hebben beide slachtoffers deelgenomen aan dezelfde, met mysteriën omgeven reis naar IJsland. Terwijl in Parijs de moorden op het voormalige reisgezelschap doorgaan, vertrekken Adamsberg en zijn team naar het hoge noorden. Wat is daar ooit gebeurd? Zullen de ijsnevelen rond deze zaak ooit optrekken?

Recensie : Een spannend boek, met onverwachte wendingen. Achtergrondinformatie over een facet van de Franse revolutie zonder een geschiedenisboeken te worden. Prettige en herkenbare personages.

9. Een dodelijk venijn (2017)
In Nîmes bezwijken binnen een maand drie mannen van rond de tachtig aan de gevolgen van een spinnenbeet. Dat is al curieus - nog vreemder is dat de beet van deze spinnensoort, de bruine kluizenaarsspin, doorgaans niet dodelijk is. Commissaris Adamsberg voelt dat er meer achter zit. Zijn onderzoek voert hem naar de vroegere wanpraktijken in een weeshuis, waar deze spin ook al gebruikt werd om angst te zaaien. Maar daar is het spoor nog niet ten einde...

Recensie :  Na de gebruikelijke onverwachtse wendingen, zij-, dwars- en doodlopende straten, een keur aan verdachten; wordt de moordenaar natuurlijk gevonden. Zoals altijd bij Fred Vargas is het boek uitstekend opgebouwd, boeiend geschreven, ontbreekt de humor niet, terwijl een lezer geboeid blijft. Deze detective leest weer als een trein. Rode draad is deze keer seksuele intimidatie, seksueel geweld, seksueel misbruik en de invloed hiervan op slachtoffers.

De drie Evangelisten

Personage : Oud-politieman Louis Kehlweiler.

1
2
3
1. Uit de dood herrezen (1995)
Sophia Siméonidis, een voormalige operazangeres, woont in een rustige Parijse straat. Op een ochtend ziet ze dat er achter in haar tuin een jonge beuk staat. Wie heeft die boom daar geplant? Haar vier werkloze buurmannen – bezeten historici met de bijbelse namen Marc, Lucien en Mathias, en ex-rechercheur Vandoosler – graven de boom voor haar uit. Maar er ligt niets onder verborgen. Als Sophia niet lang daarna spoorloos verdwijnt, stort rechercheur Leguennec zich op de zaak. Met de hulp van de vier buurmannen spit hij in het archief van ‘la Sophia’. De puzzelstukjes vallen een voor een op hun plaats, en Sophia wordt teruggevonden?

Recensie : Het verhaal is best aardig, maar ook niet bijzonder en de schrijfstijl is op zijn hoogst sympathiek te noemen. Maar al met al maakt dat nog geen gedenkwaardige thriller. Nee, dit is er meer eentje die je ook makkelijk ongelezen had kunnen laten liggen…

2. Een beetje meer naar rechts (1996)
Louis Kehlweiler is kortgeleden ontslagen als ambtenaar op het ministerie van Binnenlandse Zaken. Daar hield hij zich bezig met ‘mijnen vegen’, het ophelderen van moeilijke misdaden. Op een dag vindt hij een verdacht botje onder een boom waar hij de vorige avond nog een hondendrol had zien liggen. Hebben botje en drol iets met elkaar te maken? Zijn ‘assistent’ Marc Vandoosler, een werkloze mediëvist, ontdekt een aanknopingspunt als hij leest dat aan de kust van Bretagne het lijk van een vrouw is aangespoeld.

Recensie : Redelijk boek Enkel deze was te lang dradig al bleef het spannend tot het einde De daar nooit gedacht deze persoon het zou gedaan hebben was echt wel de laatste wie ik verdacht. Mooi vlot leesbaar

3. Verblijfplaats onbekend (1997)
Oud-politieman Louis Kehlweiler werkt liever door aan zijn vertaling van een lijvige Bismarck-biografie, maar een oude bekende heeft dringend zijn hulp nodig. Martha, ex-prostituee, houdt bij haar thuis Clément verborgen, een simpele jongen die ze nog van vroeger kent en die nu verdacht wordt van moord op twee vrouwen. Louis moet zijn onschuld bewijzen dan wel de echte schuldige vinden. Hij weigert aanvankelijk zich in dit wespennest te begeven. Temeer daar alles erop wijst dat Clément inderdaad schuldig is; zijn signalement klopt en zijn vingerafdrukken zijn aangetroffen. Maar op Martha’s aandringen gaat Louis overstag.

Recensie : Goed geschreven verhaal.