Philipp Vandenberg (1941) is een Duitse auteur, pseudoniem voor Hans Hartel. Hij werd geboren in Breslau (dat nu Wrocław is), en kwam in een weeshuis terecht. Later werd hij in een pleegzin opgenomen. Hij studeerde kunstgeschiedenis en Germanistiek aan de Universiteit van München en werkte daarna achtereenvolgens bij de Passauer Neue Presse, Münchener ‘Abendzeitung’ en Quick Magazin. Later was hij (tot 1976) literair redacteur van de Duitse editie van Playboy.
De combinatie van verteller en journalist inspireerde hem tot het schrijven van boeken en wel zo dat hij zich op een bepaald moment alleen nog fulltime op het schrijven richtte.
afzonderlijk boeken
De achtste zonde – De gladiator – De groene scarabee – De koning van Luxor – De Pompeïsche voorspelling – De schatten van Imhotep – De spiegelmaker – De vloek van Copernicus – De vrouw van de koorddanser – Dochter van Aphrodite – Het geheim van de Madonna – Het Golgotha-dossier – Het graf van Campo Santo – Het perkament van Montecassino – Het Sixtijnse geheim
Recensie : De achtste zonde is een boek je van het begin grijpt (je zit er ook direct in) en vlot leest. Maar het middenstuk blijft wat aanmodderen en mocht van mij iets korter. Plots, op enkele bladzijden tijd, is alles opgelost en komt er nog een verrassend slot.
Het is geen slecht boek, maar de andere boeken die ik van Philipp Vandenberg gelezen heb, waren veel beter.
Recensie
Recensie
Recensie :
Recensie
Recensie
Recensie : Bij liefhebbers van historische thrillers zal dit boek een onbevredigende indruk achterlaten. Een uitgesproken thriller kun je De spiegelmaker ook niet noemen, omdat het verhaal gewoonweg te weinig kenmerken daarvan bezit. De lezer die een snelle en spannende thriller verwacht, komt bedrogen uit. Philipp Vandenberg is vergeten spanning in te bouwen en lijkt niet te beseffen dat een groot deel van zijn lezers bepaalde kennis niet bezit. Daardoor valt De spiegelmaker als thriller tegen, maar ben ik er wel van overtuigd dat het boek hogere ogen had kunnen gooien als verhalende non-fictie of als historische roman, want daarvan heeft het wel de kenmerken in zich.
Recensie : Het boek wordt bestempeld als een thriller. De intrige is zwak en de schrijver heeft te sterk de nadruk gelegd op het historische kader waarin zich het verhaal afspeelt. In die mate dat het soms storend is.
Recensie : De spanning is helaas ver te zoeken, en ik had eerder het gevoel dat ik een historische roman las. Door de laatste 200 bladzijden heb ik me moeten zwoegen, maar gelukkig werd het einde (met de zoektocht naar de boeken) weer iets beter.
Recensie : Een onderhoudende roman. Een historische roman, geen thriller zoals het op de kaft staat.
Recensie : Het verhaal is eigenlijk erg aardig en zeker origineel. Maar de opzet van het boek is verwarrend; hierdoor is het verhaal nauwelijks te volgen en pas op het eind valt alles ineens op zijn plaats. De schrijfstijl is niet slecht maar kan toch ook niet echt lang boeien. Jammer, het gegeven had veel beter en spannender uitgewerkt moeten worden. Dus wel een redelijk boek, maar niet goed geschreven.
Recensie : Nogal episch verteld, onderhoudend proza, dat wel. Echter te veel losse eindjes in het plot die aan het eind nogal abrupt aanelkaar worden geknoopt en niet uitnodigen tot een serieuze nabeschouwing over dit avontuur. Jammer met wat meer breedteresearch en dieptewerking in de dialogen had dit best een een thriller met een goeie groove kunnen zijn.
Recensie : Het verhaal is soms moeilijk te volgen door het aantal personages. Sommigen onder hen hebben dan ook nog een bijnaam waardoor het helemaal verwarrend word. De focus op de amoureuze relatie tussen de hoofdpersonages, zorgt er voor dat de essentie, de zoektocht om alle vragen op te lossen, in het niets verdwijnt. Uiteindelijk zorgt het plot er voor dat het boek nog ok is.
Recensie : Een onderhoudend verhaal maar een thriller is het zeker niet, daarvoor mankeert het aan suspens en is het weer te episch verteld. Men zou zeggen: een goed gedocumenteerde historische roman over de macht van de clerus aan het eind van de Middeleeuwen, vlak voor de Renaissance.
Recensie : Ik ben aan het boek begonnen en 1 uur later wist helemaal niet meer waar het verhaal over ging. De schrijver begint zijn boek met het verhaal maar verliest zichzelf daarna in details, opsommingen en feiten die helemaal niets ter zake doen en waardoor je helemaal niet meer weet waar het nu eigenlijk over ging. Ik kreeg de indruk dat de schrijver zoveel opsommingen en niet ter zake doende details gebruikt hetzij om zijn kennis te etaleren, hetzij om het ontbreken van een goed verhaal te camoufleren. Feit is dat dit het enige boek is waarvan ik mij afvroeg: waar gaat dit nu eigenlijk over.
Non-Fictie
Caesar & Cleopatra – Dal der Koningen – De orakels – De vergeten farao – De vloek van de farao’s – Het geheim van Hatsjepsoet – Het verzonken Hellas – Nefertete – Nero – Ramses II: de Bijbelse farao
Recensie :
Recensie
Recensie
Recensie :
Recensie
Recensie
Recensie :
Recensie
Recensie
Recensie