Philipp Vandenberg kl

Philipp Vandenberg (1941) is een Duitse auteur, pseudoniem voor Hans Hartel. Hij werd geboren in Breslau (dat nu Wrocław is), en kwam in een weeshuis terecht. Later werd hij in een pleegzin opgenomen. Hij studeerde kunstgeschiedenis en Germanistiek aan de Universiteit van München en werkte daarna achtereenvolgens bij de Passauer Neue Presse, Münchener ‘Abendzeitung’ en Quick Magazin. Later was hij (tot 1976) literair redacteur van de Duitse editie van Playboy.
De combinatie van verteller en journalist inspireerde hem tot het schrijven van boeken en wel zo dat hij zich op een bepaald moment alleen nog fulltime op het schrijven richtte. 

afzonderlijk boeken

De achtste zonde – De gladiator – De groene scarabee – De koning van Luxor – De Pompeïsche voorspelling – De schatten van Imhotep – De spiegelmaker – De vloek van Copernicus – De vrouw van de koorddanser – Dochter van Aphrodite – Het geheim van de Madonna – Het Golgotha-dossier – Het graf van Campo Santo – Het perkament van Montecassino – Het Sixtijnse geheim

Recensie : De achtste zonde is een boek je van het begin grijpt (je zit er ook direct in) en vlot leest. Maar het middenstuk blijft wat aanmodderen en mocht van mij iets korter. Plots, op enkele bladzijden tijd, is alles opgelost en komt er nog een verrassend slot.
Het is geen slecht boek, maar de andere boeken die ik van Philipp Vandenberg gelezen heb, waren veel beter.

Recensie

Recensie

Recensie : 

Recensie

Recensie

Recensie : Bij liefhebbers van historische thrillers zal dit boek een onbevredigende indruk achterlaten. Een uitgesproken thriller kun je De spiegelmaker ook niet noemen, omdat het verhaal gewoonweg te weinig kenmerken daarvan bezit. De lezer die een snelle en spannende thriller verwacht, komt bedrogen uit. Philipp Vandenberg is vergeten spanning in te bouwen en lijkt niet te beseffen dat een groot deel van zijn lezers bepaalde kennis niet bezit. Daardoor valt De spiegelmaker als thriller tegen, maar ben ik er wel van overtuigd dat het boek hogere ogen had kunnen gooien als verhalende non-fictie of als historische roman, want daarvan heeft het wel de kenmerken in zich.

Recensie : Het boek wordt bestempeld als een thriller. De intrige is zwak en de schrijver heeft te sterk de nadruk gelegd op het historische kader waarin zich het verhaal afspeelt. In die mate dat het soms storend is.

Recensie : De spanning is helaas ver te zoeken, en ik had eerder het gevoel dat ik een historische roman las. Door de laatste 200 bladzijden heb ik me moeten zwoegen, maar gelukkig werd het einde (met de zoektocht naar de boeken) weer iets beter.

Recensie : Een onderhoudende roman. Een historische roman, geen thriller zoals het op de kaft staat. 

Recensie : Het verhaal is eigenlijk erg aardig en zeker origineel. Maar de opzet van het boek is verwarrend; hierdoor is het verhaal nauwelijks te volgen en pas op het eind valt alles ineens op zijn plaats. De schrijfstijl is niet slecht maar kan toch ook niet echt lang boeien. Jammer, het gegeven had veel beter en spannender uitgewerkt moeten worden. Dus wel een redelijk boek, maar niet goed geschreven.

Recensie : Nogal episch verteld, onderhoudend proza, dat wel. Echter te veel losse eindjes in het plot die aan het eind nogal abrupt aanelkaar worden geknoopt en niet uitnodigen tot een serieuze nabeschouwing over dit avontuur. Jammer met wat meer breedteresearch en dieptewerking in de dialogen had dit best een een thriller met een goeie groove kunnen zijn.

Recensie : Het verhaal is soms moeilijk te volgen door het aantal personages. Sommigen onder hen hebben dan ook nog een bijnaam waardoor het helemaal verwarrend word. De focus op de amoureuze relatie tussen de hoofdpersonages, zorgt er voor dat de essentie, de zoektocht om alle vragen op te lossen, in het niets verdwijnt. Uiteindelijk zorgt het plot er voor dat het boek nog ok is.

Het jaar 1400. Het weesmeisje Afra wordt door haar meester verkracht en brengt in het diepste geheim een kind ter wereld. Als haar wrede meester haar een jaar later opnieuw dreigt aan te randen, besluit ze weg te vluchten uit zijn dienst, voordat zij als heks terecht wordt gesteld. Slechts een klein bundeltje bezittingen neemt ze mee, waaronder haar meest kostbare bezitting: een foedraal met daarin een perkament dat zij van haar vader heeft gekregen met de mededeling dat het ooit van levensbelang voor haar zal zijn. Zes jaar later. Afra woont in Ulm en is uitgegroeid tot een beeldschone jonge vrouw, die het eten bereidt voor de ambachtslieden die werken aan de grote kathedraal. De bouwmeester is de norse, in zichzelf gekeerde Ulrich von Ensingen. En het onvermijdelijke gebeurt: de vonk springt over tussen de mooie Afra en de veel oudere, getrouwde bouwmeester. Gaandeweg maken zij van hun liefdesrelatie geen geheim meer, totdat de vrouw van Ulrich onder mysterieuze omstandigheden de dood vindt en hij als dader wordt aangewezen. En weer dreigt Afra als heks geëxecuteerd te worden. Tijd om het perkament in te schakelen. Maar... het blad is leeg. Met de hulp van een alchemist slagen de radeloze geliefden er echter in een Latijnse tekst zichtbaar te maken die betrekking heeft op de Constitutum Constantini, een document dat de grondslag vormt voor de oneindige rijkdom van de Kerk. En dan begrijpen Afra en Ulrich wat voor ongelooflijk explosief document hen in handen is gevallen...

Recensie : Een onderhoudend verhaal maar een thriller is het zeker niet, daarvoor mankeert het aan suspens en is het weer te episch verteld. Men zou zeggen: een goed gedocumenteerde historische roman over de macht van de clerus aan het eind van de Middeleeuwen, vlak voor de Renaissance. 

Recensie : Ik ben aan het boek begonnen en 1 uur later wist helemaal niet meer waar het verhaal over ging. De schrijver begint zijn boek met het verhaal maar verliest zichzelf daarna in details, opsommingen en feiten die helemaal niets ter zake doen en waardoor je helemaal niet meer weet waar het nu eigenlijk over ging. Ik kreeg de indruk dat de schrijver zoveel opsommingen en niet ter zake doende details gebruikt hetzij om zijn kennis te etaleren, hetzij om het ontbreken van een goed verhaal te camoufleren. Feit is dat dit het enige boek is waarvan ik mij afvroeg: waar gaat dit nu eigenlijk over.

Non-Fictie

Caesar & Cleopatra – Dal der Koningen – De orakels – De vergeten farao – De vloek van de farao’s – Het geheim van Hatsjepsoet – Het verzonken Hellas – Nefertete – Nero – Ramses II: de Bijbelse farao

Recensie : 

Recensie

In september 1975 vond de archeoloog Sotiris Dakaris onder de resten van het orakel van Ephyra in het noorden van Griekenland talrijke brokjes hasj. Dit was het jongste bewijs dat mensen in de onderaardse verblijven waarin 'levende lijken' zweefden en de toekomst voorspelden, bedwelmd en voor het orakelproces ontvankelijk werden gemaakt. Ook Hades, de onderwereld, kwam hier als reliëf, uitgebeeld in steen, te voorschijn. Philipp Vandenberg was ooggetuige van deze opzienbarende ontdekkingen en begon in Ephyra zijn drie jaar durende onderzoekingen naar het best bewaarde geheim van de klassieke oudheid, de orakels. Vijftien orakelplaatsen rond de Middellandse Zee bevonden zich op zijn speurroute. Hij ontmoette wetenschapsmensen van internationale faam, opgravers en onderzoekers die dit unieke historische fenomeen op verschillende manieren trachtten te doorgronden. De orakels geeft antwoord op de meest fascinerende vraag van het oudheidkundig onderzoek: waren de bezoekers van de orakels in Griekenland, Klein-Azië, Egypte en Italië de ontvangers van paranormale boodschappen of waren zij de slachtoffers van priesterlijke manipulaties? Vandenberg kijkt achter de schermen van de orakels en vertelt over de geheimzinnige stemmen van Dodona, over het programmeren van toekomstdromen, over priesteressen die in extase waanzinnig werden of stierven, over de sissende aardspleet in Delphi, over de geraffineerde orakeltest van koning Croesus, over goden, priesters en charlatans. Maar de lezer wordt niet alleen met historische feiten geconfronteerd, hij wordt tevens ooggetuige van het archeologisch onderzoek. Er opent zich voor hem een onbekende wereld die tot voorheen slechts het domein van een kleine kring geleerden was.

Recensie

Recensie : 

Recensie

Recensie

Recensie : 

Recensie

Recensie

Recensie