Sabine Thiesler, (Berlijn, 1957) studeerde Duitse studies en theaterwetenschappen aan de universiteit van Berlijn. Ze werkte enige jaren als acteur voor tv. Ook speelde ze in toneelstukken. Verder was ze ensemblelid van Stachelschweine, een Berlijnse cabaret- en theatergroep. Thiesler leende haar stem nagesynchroniseerd voor films met onder anderen Morgan Fairchild, Geena Davis en Michelle Pfeiffer. Bovendien was ze scenarioschrijver van succesvolle theaterstukken en talrijke draaiboeken voor tv.

afzonderlijk boeken

Bewusteloos – De kinderverzamelaar – De mensenrover – Dodenakker – Huis van stilte

Recensie : Geweldig goed boek, ik heb er van genoten. Mijn eerste kennismaking met deze schrijfster. Ze heeft nog meer boeken geschreven, dus die zal ik gerust nog eens lezen. Zeker een aanrader.

Recensie : Vanaf het eerste woord greep dit boek mij aan. Dit is op zo’n mooie manier geschreven, en hoewel het wisselen van heden naar verleden me eerst wel een beetje verwarde zat ik er snel helemaal in. Ik kon het boek niet meer wegleggen, ik moest weten hoe het afliep. En geloof me het is helemaal de moeite waard! Dit is echt een boek dat je moet lezen als je van thrillers houdt.

Recensie : De mensenrover is niet echt een sterk werk van Sabine Thiesler. De kunst van het schrijven heeft ze anders wel onder de knie. Ze schrijft vlot en boeiend en het grootste deel van dit boek konden we hiervan genieten. Maar ditmaal is ze in het laatste deel wel onderuit gegaan, inhoudelijk dan toch. Misschien zou ze zich beter richten op het schrijven van romans.

Recensie : Ik vind de boeken van Sabine Thieser altijd goed, geheimzinnig sfeertje en je waant je in Italië !

Recensie : Ooit al meegemaakt dat een boek je helemaal opslorpt? Dat het je nachtrust kost? Dat je denkt dat je een deel bent in het verhaal? Ik maakte dit mee met het boek van Sabine Thiesler ‘Huis van stilte’. Het geeft je kippenvelmomenten en het laat je gedurende heel het verhaal niet meer los. Je zit ermee in je hoofd gedurende heel de dag. Je kan het niet meer loslaten tot je weet hoe de vork aan de steel zit.