spit lize gr

Lize Spit (1988) woont in Brussel. Ze schrijft scenario’s, proza en poëzie. Ze publiceerde in verschillende literaire tijdschriften en treedt geregeld op. Daarnaast is ze auteur bij educatieve uitgeverij Plantyn, docent scenario bij Wisper en initiatiefnemer van RAW – een vzw die werk- en ontmoetingsruimte ter beschikking stelt aan jonge (film)makers en schrijvers in het Brusselse. Lize heeft een bureautje waar ze dagelijks heen pendelt om het schrijven van het huishouden te scheiden en voltooide daar het scenario voor een speelfilm.  In 2013 won ze Write Now!.

 

afzonderlijk boeken

Autobiografie van mijn lichaam – De eerlijke vinder – Het smelt – Ik ben er niet

Autobiografie van mijn lichaam - Lize Spit-min
Autobiografie van mijn lichaam (2024)
Altijd als mijn ouders uitreiken: iets in mij wat naar binnen klapt, zoals een boksbal op de kermis uit de automaat tevoorschijn komt nadat er een munt wordt ingebracht, klaar om geramd te worden. Eind 2021 krijgt Lize Spit een mailtje waarin haar moeder laat weten dat ze ongeneeslijk ziek is. Nu haar moeder nog maar kort te leven heeft, onderneemt Lize een laatste toenaderingspoging. Nooit eerder was het vinden van de juiste woorden zo lastig, nooit eerder was het zo noodzakelijk. Autobiografie van mijn lichaam is een radicaal eerlijk en aangrijpend onderzoek van een dochter die niet alleen de moeizame relatie met haar moeder probeert te begrijpen, maar ook de verstoorde relatie tot haar eigen lichaam.

Recensie : Autobiografischer dan dit boek is bijna onmogelijk. Aan de hand van de stervensweg en het overlijden van haar moeder beschrijft Lize Spit op zeer intense wijze haar jeugd en laat daarbij niets onbenoemd. Die intensiteit gaat onder je huid zitten en zorgt voor een zeer emotionele ervaring. Vast niet voor iedereen weggelegd, maar ik vond het een fantastisch, en hier en daar herkenbaar, boek. 

De eerlijke vinder - Lize Spit-min
De eerlijke vinder (2023)
De eerlijke vinder speelt zich eind jaren negentig af in de Vlaamse Kempen. Jimmy, die thuis een moeilijke tijd doormaakt, leeft helemaal op als de zoon van een gezin Kosovaarse vluchtelingen naast hem in de klas komt te zitten. Jimmy is de slimste maar ook eenzaamste van zijn klas. Hij ziet het als zijn missie Tristan Ibrahimi door het schooljaar heen te helpen. Alle tijd die hij niet besteedt aan het verzamelen van flippo’s, brengt hij door bij het Kosovaarse gezin. Wanneer de Ibrahimi’s na een jaar plotseling uitgewezen worden, verzint Tristan een plan dat veel van Jimmy zal vragen.

Recensie : 

het smelt
het smelt (2016)
1988 is een bijzonder jaar voor het kleine, Vlaamse Bovenmeer: behalve Eva worden er slechts twee andere kinderen geboren, Pim en Laurens. De drie maken er hun hele jeugd samen het beste van. Tot de bloedhete zomer van 2002; de jongens worden pubers met snode plannen. De verlegen Eva kan meedoen of oprotten. Die keuze is geen keuze.

Recensie : Wat een speciaal boek. De omstandigheden waarin de kinderen opgroeien is ernstig, de manieren van het kleine zusje gaan van slecht naar ernstig. Het heeft een speciale schrijfstijl. Het is goed geschreven en opgebouwd. Het duurt even tegen ik doorhad wat het blok ijs betekende. Het einde was wel abrupt gestopt.

ik ben er niet
ik ben er niet (2021)
‘Wij waren de twee scheefgezakte pilaren die, zodra je ze tegen elkaar aan deed leunen, steviger zouden staan dan één ongeschonden, op zichzelf staande pilaar ooit kon. Het zou goed komen met ons, zolang we samen bleven.’ De Brusselse Leo is tien jaar samen met haar vriend Simon. Verbonden door een moeizame jeugd, heeft het koppel weinig anders nodig dan elkaar. Tot alles kantelt: Simon komt midden in de nacht thuis en lijkt vanaf dat moment iemand anders. Langzaam valt Leo's minutieus opgebouwde bestaan uiteen, tot het punt waarop het gevaarlijk wordt. Ik ben er niet is een verhaal over toewijding en verraad, over twee mensen die op hun eigen manier gemankeerd zijn, maar die hun uiterste best doen opgemerkt te worden, lief te hebben en te leven.

Recensie :  Dit is opnieuw een sterk staaltje schrijfkunst. Vanaf de eerst bladzijden trekt de schrijfster u in het verhaal en na bladzijde 570 slaat u het dicht met een treurig gevoel.