Peter Robinson (Castleford, West-Yorkshire, 1950) is een Canadese thrillerauteur. Hij werd geboren in Engeland, maar emigreerde in 1974 naar Canada, nadat hij zijn studie Engels aan de universiteit van Leeds had voltooid. Naast de succesvolle Alan Banks-serie schreef Robinson ook enkele standalones, waarvan Caedmon’s Song/The first cut  (1990) in Nederland uitkwam onder de titel Lijdensweg. Robinsons boeken werden vele malen bekroond, met onder andere de Arthur Ellis Award, de Macavity Award, de Grand Prix de Littérature Policière, de Edgar Allan Poe Award, en de Martin Beck Award. Bovendien werd hij vele malen genomineerd, voor onder meer de Anthony Award, de Edgar Allan Poe Award, en de Barry Award. 

Alan Banks

Personage : Inspecteur Alan Banks.

Recensie : Het is het debuut van deze schrijver. Het verhaal komt wat traag op gang, maar het heeft wel een onverwacht plot. Ben benieuwd naar de volgende boeken van deze (Banks) serie.

Recensie : Dit is het tweede deel uit de Banks serie. Het gaat me steeds meer boeien. De karakters worden wat herkenbaarder. In dit verhaal wordt een man dood aangetroffen onder een stapelmuur. Wie het heeft gedaan, blijft lange tijd een raadsel. Alle alibi’s lijken waterdicht. Vond het niet echt thriller-achtig, maar wel lekker om te lezen.

Recensie : Sommige lezers vinden bijvoorbeeld deze ‘Tegenstroom’ gedateerd, maar ach, ik vind dat je het moet zien in de context van de tijd waarin Robinson het schreef. Velen van ons zullen dat tijdsbeeld zeker herkennen. De karakters in dit boek staan mij althans direct heel helder voor de geest, alsof ik ze me herinner van toen. Ik vind dat juist heel mooi!

Recensie : Lekker boek voor tussendoor!

Recensie :  Heerlijke serie!

Recensie : Ondanks het gruwelijke, trieste onderwerp leest het boek als een trein. Het werd geschreven in 1992 en ademt overal de nostalgische sfeer uit van het Engeland waarin ik destijds woonde. Er wordt nog vrolijk op los gerookt en je kan de fish en chips bijna ruiken en proeven. Blij dat er nog zoveel boeken overblijven om te lezen. Voor wie de serie op tv heeft gevolgd; het boek wijkt sterk af van de tv-versie. (iets wat ik wel leuk en spannend vind dat je nog wel degelijk wordt verrast door de wendingen die het verhaal neemt)

Recensie :

Prettige politiedetective, onderhoudend en goed opgebouwd. Maar in vergelijking met andere boeken van Robinson geen echte hoogvlieger. Het eind doet niet eens verrassend aan, gezien de ontwikkelingen in het verhaal.

Recensie : Dit is het meest sterke van het boek. Natuur- en sfeerbeschrijvingen zijn karakteristiek en mooi. 

Recensie : Peter Robinson heeft een aangename en heldere manier van schrijven. Het verhaal is redelijk spannend hoewel er een aantal passages is waarin mijns inziens te breedvoerig op zaken wordt ingegaan en het gevaar bestaat dat de aandacht van de lezer verslapt. De ontknoping van het verhaal zit redelijk goed in elkaar, hoewel het beter zou zijn geweest als er wat minder toevalligheden in zouden hebben gezeten. Maar al met al blijft Kil als het graf overeind als een goed geschreven misdaadroman.

Recensie : Ook deze keer weer een boeiend verhaal. 

Recensie : Zoals gewoonlijk een dijk van een verhaal, 2 verhalen zelfs. Een 15 jarige jongen, zoon van beroemde ouders wordt vermist en het lichaam van Alan Banks jeugdvriend wordt na 40 jaar eindelijk gevonden. Vooral dat laatste verhaal zorgt voor ontroerende momenten en dat we meer te wetenkomen over zijn achtergrond en jeugd; Volledig geslaagd!

Recensie : Dit boek was echt weer razend spannend. Pas op het allerlaatst komen alle elementen samen en kennen we de ware toedracht.Er zit wat meer aktie in dan in de vorige verhalen, maar het huiselijke en liefdesleven van de hoofdpersonen komen zeker aan bod. Hetgeen ik wel erg jammer vind is dat de schrijver heeft toegegeven aan de politieke correctheid en dat hij Banks heeft laten stoppen met roken, ook al heeft hij het er soms nog moeilijk mee.

Recensie :  Dat maakt dit boek sympathiek: iedereen heeft plussen en minnen. Alleen maar helden bestaan niet. Tot slot. Het einde. Haalt jammer genoeg niet het niveau van de rest. Klein dipje.

Recensie : Het is weer een razend spannend verhaal. Ik had had de tv-aflevering gebaseerd op dit verhaal weliswaar gezien, maar kon toch voor 100% genieten van het boek. De 2 versies wijken toch altijd een beetje van elkaar af en het blijft dus leuk. En op het laatste moment, als je net als Banks denkt te weten wie de moordenaar is, verschijnt er toch nog weer een kink in de kabel die een andere dader aanwijst. Gewoon bangelijk goed dus!!!

Recensie : het is aan te raden om eerst Nasleep gelezen te hebben; deze verhaallijn is niet noodzakelijk maar wel plezierig om in je achterhoofd te hebben bij het lezen van Duivelsgebroed.

Recensie : Ik moet zeggen dat ik een echte fan ben van de dci Banks boeken (en ook van de serie), maar dit verhaal viel toch iets minder in de smaak.

Recensie : Wat moet ik nog zeggen over deze serie die ik altijd met groot plezier lees. De kwaliteit blijft even hoog en de verhalen spannend. Dit boek is wel als basis gebruikt voor een van de tv-serie afleveringen, maar de verhalen lopen zo zeer uit elkaar dat het spannend blijft.

Recensie : In een sterk tot de verbeelding sprekende stijl weeft hij zijn verhalen van losse draadjes tot een homogeen geheel. Met bijna filmische beschrijvingen van mensen en omgevingen gebruikt hij alle voorhanden kleuren die tot zijn beschikking staan en levert hiermee een kleurrijk geheel af. Altijd heerlijk om te lezen en met kort Banks aan te lopen in zijn zoektocht naar het kwaad. Want dat is wat de lezer wil, zelf een keertje in de huid van deze opvallende inspecteur kruipen. 

Recensie : Dankbare dood is het 21e boek uit de serie en nog steeds zijn de verhalen goed en trakteert Robinson de lezer op een boek met mooie zinnen en sterke dialogen. De boeken van Robinson zijn geen ‘rechttoe rechtaan’ thrillers, maar er zit zoveel meer in.

Recensie : Weer heerlijk spannend!

afzonderlijk boeken

Lijdensweg – Vermoorde onschuld

Recensie : “Sommige boeken beginnen zo fascinerend, dat je nauwelijks verder durft te lezen”. Dit vind ik zeer toepasselijk bij dit boek. Het begint zo spannend dat je niet weet of je wel wil verder lezen. Het neemt je onmiddellijk in het verhaal mee zodat je het niet kan wegleggen. Doe je dit toch, dan spookt het de hele tijd door je hoofd en pak je het uiteindelijk toch weer vast om verder te lezen.

Recensie :