Arnaldur Indriðason (1961) is een IJslandse schrijver van literaire detectives met een maatschappijkritische ondertoon. Vanaf 1981 werkte hij als journalist voor de IJslandse krant Morgunbladid, eerst in dienstverband, en na twee jaar als freelancer. Van 1986 tot 2001 was hij de vaste fimcriticus bij deze krant. Niet alleen IJsland en zijn historie vormen terugkerende thema’s, maar ook allerlei maatschappelijke problematiek is een rode draad in al zijn boeken.
Erlendur
Personage : inspecteur Erlendur en zijn kompaan Sigurdur Óli. Commissaris Erlendur is een man die je raakt, met zijn humeur, zijn moeilijke kinderen, zijn eenzaamheid.
Recensie : Maandagskinderen is het eerste deel in de serie rond de inspecteurs Erlendur en Sigurdur Oli. Het is tevens het eerste boek dat ik lees van Arnaldur Indridason. Het was vooral even aanpassen wanneer ik de allereerste hoofdstukken las, omdat de schrijfstijl enorm direct is en vaak worden er korte bewoordingen gebruikt. Toch zijn er voldoende uitweidingen waardoor je je als lezer een beeld kunt schetsen van de omgeving. De karakters van Erlendur en Sigurdur Oli kwamen dan weer iets minder uit de verf en bleven voor mij wat op de vlakte. Misschien leren we ze beter kennen in de volgende delen, dat zullen we later ondervinden.
Recensie : Ik vind het een goed boek. Maar het is nog niet spannend genoeg. Je leert wel via een verhaal Ijsland kennen en de problemen aldaar, dus dat is wel interessant. De personages zijn ook wel interessant, maar ik vind dat er niet genoeg diepgang in het verhaal zit. Het probleem lost zich min of meer op. Het is zeker niet te vergelijken met boeken van Karin Slaughter, Tess Gerritsen,… maar ik hoop wel dat het er in de volgende boeken naartoe gaat.
Recensie : Waar blijven die Scandinaviërs toch dat talent en die vertelkunst halen… Dit is weer de zoveelste verrassing op thrillergebied. Indringend en boeiend van begin tot einde… weeral iemand die op mijn (te) lange lijst te volgen schrijvers staat.
Recensie : Moordkuil viel wat tegen. Er gebeurt vrij weinig buiten de terugblikken in het verleden na. Het is daarnaast vrij voorspelbaar hoe e.e.a. in elkaar steekt.
Recensie : Ik heb genoten van dit spannende boek, weer mooi opgebouwd!
Recensie : Een schitterend boek om te lezen. Ik kon er niet van afblijven.
Recensie : Dit 7e deel van Arnaldur Indridason over Elendur is me inder goed bevallen dan de andere delen met Eldendur. Ik vond het boek langdradig en saai. Het boek had veel korter en spannender gekund. Het onderwerp vond ik wel interessant. Geeft een aardig beeld van hoe verschillend mensen omgaan met de komst van buitenlanders.
Recensie : Ik hou wel van de kort-door-de-bocht stijl van Indridason. Het verhaal is mooi opgebouwd, maar ook wel wat doorzichtig (is dat erg?) Al vrij snel vorm je je als lezer een beeld over het verloop van het boek. Ik heb wel een beetje de collega’s van Erlendur gemist. Het boek leest echter (als een echte Indridason) heerlijk weg, al ben je soms even de weg kwijt door de ingewikkelde en voor ons onuitspreekbare namen 😉
Recensie : Een van de sterke kanten van de auteur is het beeldend weergeven van het IJslandse landschap. De lezer kan de weidsheid, maar ook de ruige natuur van het land voor zich zien. Ook de natuurgetrouwe weergave van de dialogen is iets dat Indridason beheerst. Zoals in de meeste, zo niet alle, van zijn boeken heeft hij ook in dit boek enkele maatschappelijke problemen in het verhaal verwerkt. Deze factoren zorgen ervoor dat het verhaal realistisch overkomt. En opnieuw wordt duidelijk dat de auteur er geen enkel probleem mee heeft een over het algemeen boeiend verhaal te vertellen. Desondanks stijgt Onderstroom niet boven de middelmaat uit.
Recensie : Wat een geweldige schrijver. Tot het eind blijft het een mysterie. Verhaal wordt goed opgebouwd en neemt je steeds dieper mee zodat je het boek eigenlijk niet weg kunt leggen. Dit smaakt zeker naar meer, deze schrijver!
Recensie : Zeer, zeer goed. Een aanrader. Ik lees Indridason graag. Voor mij is dit tot hiertoe zijn beste boek. Een ontroerend verhaal, magnifiek verteld;. Tel daarbij op de prachtige beschrijvingen van de ongerepte IJslandse natuur en je hebt een boek dat je nog lang nadat je hebt dichtgeslagen zal blijven. (info kaft). Ik heb deze tekst overgenomen om dat dit volgens mij d juiste beschrijving van het boek en ik zou het niet bete kunnen. De inhoud is kort samen te vatten: Erlendur dwingt zich tot een confrontatie met het verleden.
Recensie : Schemerspel vind ik niet het beste boek van Indriđason. Misschien heeft het er mee te maken dat ik niet van schaken hou, geen fan ben van spionageverhalen en niet veel hen met de Koude Oorlog. Ondanks dat blijft de manier van schrijven van Indriđason mooi sober. Het boek geeft ook de historische achtergrond van de hoofdpersonages van zijn boeken.
Recensie : In dit boek word je meegenomen naar de eerste jaren van Erlendur bij de politie van Reykjavik. Door de goede schrijfstijl krijg je sympathie voor de dakloze alcoholisten van Rekjavik en een kleine kijk in hun wereld van overleven. Ik vond de plot verrassend en was behoorlijk op het verkeerde been gezet. Omdat ik een paar maanden geleden in IJsland op vakantie ben geweest, gaf dit boek ook heel veel herkenning. Dit maakte het extra leuk om opnieuw een boek van Indridason te lezen.
Recensie : Al met al een verdienstelijke Indridason, maar hij heeft bewezen dat hij ruimschoots beter kan.
Thorson en Flóvent
Personage : Thorson en Flovent
Recensie
recensie
Recensie
Konráð
Personage : De gepensioneerde politieman Konrað .
Recensie
recensie
recensie : een geweldig boek maar wel met donkere randjes. En dat is vaker te vinden in de Scandinavische thrillers, de schaduwkanten van de mens zijn ook in dit boek prominent aanwezig.
recensie : Een politiereeks met in elk van de vier boeken een zaak uit het verleden dat wordt opgelost, met als rode draad de moord op de vader van konrad.
De boeken zitten zo ingenieus in elkaar dat je van de ene “oh” naar de volgende “aha” gaat; ragfijne lijntjes naar de andere boeken.
Echt heerlijk om te lezen!
recensie
afzonderlijk boeken
Het koningsboek – Het uurwerk – Operatie Napoleon
Recensie :
Recensie : Het uurwerk is een historische roman die zich afspeelt in de achttiende eeuw, deels in de IJslandse Westfjorden en deels in Kopenhagen. Een veelzijdig en tragisch verhaal, dat een scherp beeld geeft van het bittere lot van gewone mensen en de macht waaraan ze zijn onderworpen.
Recensie :