David Hewson (1953) is een Britse schrijver van misdaadromans. Hewson heeft eigenlijk nooit anders dan met het geschreven woord in zijn levensonderhoud voorzien. Hij verliet de school op zijn zeventiende om als reporter te gaan werken bij de Scarborough Evening News, een van de kleinste kranten van het Britse rijk. In de daaropvolgende decennia werkte hij als journalist onder andere voor The Times, de Independent en de Sunday Times. Maar het verlangen om fictie te schrijven liet hem nooit met rust, en in 1995 debuteerde hij met Semana Santa. In 2011 werd Hewson gevraagd de verboeking van de populaire Deense tv-serie ‘The Killing’ te schrijven. Met De killing, De Killing 2 en De Killing 3 heeft Hewson nu de drie seizoenen van deze serie omgezet tot drie spannende thrillers.
In 2014 verscheen Poppenhuis, het eerste deel van een serie thrillers die zich in Amsterdam afspelen.
Nic Costa
Personage : Een nieuwe spannende misdaadserie tegen de achtergrond van de Italiaanse geschiedenis, kunst en cultuur, met Nic Costa in de hoofdrol. De jonge rechercheur Nic Costa en zijn cynische partner Gianni Peroni en bijgestaan door de temperamentvolle patholoog Teresa Lupo.
Recensie : Dit boek komt in het rijtje van de beste boeken die ik gelezen heb, vandaar ook de 5-sterren.
De beschrijving van de personages, de diepgang, de plot, de onverwachte wendingen en op geregelde tijdstippen een dosis spanning, maken dat het een boek is dat boeit van het begin tot het einde, en dat je moeilijk aan de kant kan leggen.
Recensie : Dit is het tweede deel van de serie met Nic Costa in de hoofdrol. Indrukwekkende thriller met Rome als decor. Een moord van 16 jaar geleden zorgt voor onrust en (bijna) een maffia-oorlog in het heden.
Spannend en met verschillende twists in het verhaal waardoor de lezer steeds op het verkeerde been wordt gezet.
Recensie : Spanning en intriges; David Hewson weet ze te vermengen tot een boek wat je achter elkaar wilt uitlezen met als ultieme vraag: wie is nu eigenlijk het slachtoffer?
Na ‘De Vaticaanse moorden’ was dit weer een genot om te lezen. En natuurlijk de cliffhanger naar het volgende boek
Recensie : Dit keer speelt het boek zich niet in Rome maar in Venetië af. Een meeslepend boek, dat tot het einde spannend blijft. In tegenstelling tot zijn vorige boeken, wordt hier veel meer naar situaties en personen uit zijn vorige boek gereflecteerd, wat soms tot grappige situaties leidt.
Recensie : Het zevende sacrament weer een onvergetelijke mengeling van geschiedenis, religie, adembenemende spanning en een diep inzicht in de menselijke geest.
Het Rome van Hewson blijft boeien, ook ondergronds.
Recensie : Met de hulp van nonnen (!) weet Nick Costa ook deze ogenschijnlijk
erg ingewikkelde moordzaak tot een goed einde te brengen. Erg
onderhoudende thriller!
Recensie : Het masker van Dante is een aardig boek, maar meer ook niet. Ik mis de Italiaanse sfeer en de humor die zo kenmerkend is voor de Nic Costa boeken. Wat nu overblijft is een onderhoudend verhaal. Ook mis ik wat spanning in het boek. Het is wel duidelijk dat Costa en zijn vrienden niet op hun plek zijn in de VS. De personages die ik normaal gesproken erg prettig over vind komen, komen er in dit deel wat flets vanaf.
Recensie : Een beetje een teleurstelling als je fan bent van de boeken met overwegend historische en kunsthistorische elementen.
Het boek leest echter wel als een trein; doordat er steeds kleine hints en beetjes informatie duidelijk worden in het verhaal én door de perspectiefwisselingen tussen het politieteam enerzijds en de terroristen anderzijds. Je wilt als lezer daarnaast ook graag dat het goed gaat met de leden van het politieteam en dat is niet altijd het geval.
Recensie : Weer een voltreffer.
Recensie / Lange zinnen geven uiteraard ook lange hoofdstukken, wat niet echt uitnodigt tot ‘nog snel enkele pagina’s lezen’. De binnenste cirkel is dan ook geen alledaagse thriller maar eerder een verhaal dat leeft binnen tradities en legendes. Nic Costa speelt hierin duidelijk de hoofdrol en zijn personage wordt echt uitgediept. Het verhaal wordt lineair verteld in de derde persoon met af en toe een terugblik naar hoe alles begon. Hewson is niet alleen een meester in vertelkunst maar ook in het opbouwen van spanning.
De lezer die houdt van spanning, verweven met mythes en legendes, zal met De binnenste cirkel zeker aan zijn trekken komen. Wat het boek zeker niet doet, is je onverschillig laten.
Recensie : Door het ontbreken van duidelijke actie in het verhaal is er alle ruimte ontstaan om de karakters van de ons bekende seriepersonages een diepere laag mee te geven, hetgeen wat mij betreft uitstekend is gelukt.
Al met al totaal anders dan de voorgaande 9 delen uit de serie over de politieman uit Rome, maar wel een mooie aanvulling daarop, een 4* beoordeling waardig. Gelezen als stand-alone thriller had ik daar beslist meer moeite mee gehad.
Pieter Vos & Laura Bakker
Personage : Pieter Vos en met zijn jonge assistent Laura Bakker.
Recensie : Ik had wat moeite om in het verhaal te komen. Als lezer werd ik steeds weer op het verkeerde been gezet. Wel miste ik de diepgang in de personages. Het is een hier en nu verhaal met niet veel diepgang over gevoelens en verleden. Maar het is heel boeiend om te lezen. Veel dialogen en ik waande me dan ook echt in Amsterdam. Het einde was echt verrassend! Omdat er zoveel dingen om elkaar heen draaiden. Een heel moeilijke puzzel die uiteindelijk helemaal past!
recensie : Het mooie van ‘Het verkeerde meisje’ vond ik de ontwikkeling van de karakters van Vos en Laura Bakker, met wie ik in ‘Het poppenhuis’ kennis had gemaakt. De samenwerking is goed, hoewel beiden super eigenwijs en eigengereid zijn en het liefst hun eigen weg gaan. ‘Het verkeerde meisje’ is een goed opgebouwde thriller met een actueel thema. De uitwerking is naar het eind toe een tikje te kort door de bocht, maar al met al een meer dan dikke voldoende voor dit boek.
Recensie : In begin kon het boek mij niet bekoren ondanks dat ik bijna alle boeken van Hewson heb gelezen.
Maar in de loop van het verhaal bleek het superspannend te zijn en tot het laatste moment was het niet helemaal duidelijk hoe het allemaal in elkaar zat.
Recensie : Vanaf de eerste pagina blijf je geboeid lezen. Dan denk op een zeker moment dat je weet wie de dader is,.Tot je de opknoping leest, want die is verassend te noemen.
Ik kan hem iedereen aanbevelen.
De Killing
Personage : Inspecteur Sarah Lund. Hoewel Sarah na haar oneervolle degradatie bij de Kopenhaagse politie naar een afgelegen haven in Denemarken is verbannen, waar zij bij de vreemdelingenpolitie werkt, besluit zij toch de kans te grijpen om zich te rehabiliteren.
Recensie : Ik wist niet dat er een tv-serie bestond van dit boek, maar dit te lezen ben ik er wel benieuwd naar. Maar nog benieuwder naar de volgende delen, want dit is ook een serie. Zoals al gezegd vond ik dit boek echt fantastisch, ik werd voortdurend op het verkeerde been gezet tot op het allerlaatst.
recensie : Wanneer je een goed boek gelezen hebt en dit boek wordt verfilmd dan wil je meestal ook de film graag zien. Maar wanneer je een goede film gezien hebt, dan wil je vaak het boek niet meer lezen. In dit geval had ik een heel andere ervaring. Nadat ik de spannende series The Killing 1 en 2 gezien had, begon ik met het lezen van de boeken. Ik was geheel verrast door de impact die een verhaal op je kan maken. Intriges, spanning en een vleugje romantiek, echt fantastisch! Alles komt in goede proporties aan bod.
Recensie :
Een spannend maar ingewikkeld verhaal. Er staat wel een handige lijst van verschillend de deelnemers vooraan het boek en die heb ik meermaals moeten raadplegen. Zoals in de vorige 2 boeken hekelt de schrijver de nauwe banden tussen politiek en zakenleven en dan vooral de machtspelletjes die eruit voortvloeien zoals bv. de manier waarop politiekers de politiediensten proberen te manipuleren en beinvloeden om zaken wel of juist niet te onderzoeken. Het is al bij al een triest maar vrij realistisch beeld van de manier waarop er met ‘de waarheid’ en ‘rechtspraak’ wordt gegoocheld door de hedendaagse machthebbers
afzonderlijk boeken
Dans van de doden – De schaduw van Lucifer – Semana Santa – Waan
Recensie : In Dans van de doden wordt Costa node gemist. Met Teresa lukt het Hewson niet om een sterke en spannende plot op te zitten. Veel historische informatie doorkruisen het verhaal wat volgens de cover toch als thriller over de toonbank moet gaan maar dat nauwelijks is.
Er vallen wel slachtoffers maar de historie overheerst teveel en maakt het verhaal wel interessant maar tegelijk ook sloom.
Dus als thriller niet geslaagd en ik mag hopen dat Costa zijn opdracht in Sicilië inmiddels heeft afgerond.
Recensie : wat ’n verhaal, geweldig. “de schaduw van Lucifer” is ’n boek dat Hewson voor zijn Nick Costa-boeken heeft geschreven, het is ’n losstaand verhaal. het verhaalt speelt zich in het natte Venetië af. bijna 500 blz genieten van ’n onsterfelijk verhaal.
Recensie
Recensie
Recensie : Het plot is heel sterk en niettegenstaande ik de ontknoping zag aankomen, was het zeker geen opgave om tot het einde te lezen met de nodige interesse.