De Duitse schrijver en journalist Markus Heitz (1971) werd geboren in Homburg, in het Saarland. Na zijn militaire dienstplicht bij de Duitse Landmacht studeerde hij germanistiek en geschiedenis. Hij werkte vervolgens als freelance journalist voor de Saarbrücker Zeitung, maar begon tegelijkertijd ook te schrijven aan zijn eerste fantasyverhaal. In 2002 publiceerde hij de eerste drie delen uit zijn serie Ulldart: de Donkere Tijd en daar had hij meteen succes mee. In 2003 verscheen ook het eerste deel in zijn serie De dwergen, waar hij echt mee doorbrak, ook internationaal nadat zijn boeken naar het engelen werden vertaald. Heitz’ productiviteit is enorm: tussen 2002 en 2015 schreef en publiceerde hij bijna veertig boeken. Bewonderenswaardig, want tegelijk baat hij in Zweibrücken ook nog een Ierse pub uit.
De Donkere Tijd
Personage :
Recensie : Goede fantasy is afhankelijk van actie en spanning. Net als thrillers. Natuurlijk is het ook belangrijk dat het goed geschreven is en moet er enige vorm van magie in plaatsvinden. Daarnaast zijn er nog een aantal zaken te noemen en te bedenken die allemaal in orde moeten zijn, maar spanning en actie zijn de kernwoorden voor een goed boek binnen dit genre. Zonder beide elementen is het een hopeloze strijd en zal het boek in de regel niet echt weten te boeien.
Recensie :
Recensie :
Recensie :
Recensie :
Recensie :
De Dwergen
Personage : De dwerg Tungdil met zijn vrienden.
Recensie : Het is een dik boek maar het is vlot geschreven en zit vol spanning zodat je makkelijk van de ene naar de andere hoofdstuk leest. Een goed boek maar dit boek is geen aanleiding voor mij om de rest van de reeks te lezen.
Recensie : een fantasy roman om lekker door te lezen, als je alle vreemde wendingen voor lief neemt. En een cliffhanger voor het volgende deel zit er in.
Recensie : Na het lezen van dit verhaal hink ik een beetje op twee gedachten. Sommige verhaallijnen voelden als vertrouwd, spannend en gewoon een gevecht tussen goed en kwaad. Aan de andere kant ging het echt alle kanten op, speelt het zich op heel veel plaatsen af, met heel veel verschillende personages. Af en toe moest ik echt nadenken wie nu wie is en of die dan goed of slecht was. Na de eerste twee delen viel me dit enigszins tegen.
Recensie : Het boek raast als een sneltrein door de gebeurtenissen heen en werkt toe naar een allesbeslissende eindstrijd. Een heerlijk boek!
Recensie : Dit is nu toch ook weer zo’n serie die als je er eenmaal aan bent begonnen je niet meer loslaat.
Recensie :
Recensie :
Recensie :
Recensie :
Legenden van de Alfen
Personage : Sinthoras en Caphalor.
Recensie :
Recensie :
Recensie :
Recensie :
Recensie :
De Nieuwe Tijd
Personage :
Recensie :
recensie :
recensie :
Kinderen van Judas
Personage : de duistere machten van de Kinderen van Judas, een machtig verbond van wetenschappers en ondoden.
Recensie :
recensie : De eerste helft was heel goed en op het einde zat een plottwist die ik wel kan waarderen. Het irritante aan dit boek was dat ik gaandeweg een hekel aan de hoofdpersonages kreeg. Het verhaal verloor zijn spanning, want ik wilde dat de personages zouden falen.
recensie :
Collector
Personage : De gruwelijke Collectors.
Recensie : Het zijn leuke boeken om in de vakantie te lezen. Maar ik denk dat fantasy de schrijver uiteindelijk beter ligt dan SF, de personages en verhalen vond ik in de Dwergen-reeks dieper uitgewerkt.
recensie :
De Drakendoder
Personage : De wereldheerschappij van de draken.
Recensie :
recensie :
Eric Von Kastell
Personage : oor de buitenwereld is Eric Von Kastell een gevierd kunstenaar die naam en faam vergaarde met zijn duistere, soms zelfs wrede expressionistische schilderijen. De buitenwereld weet echter niet dat Von Kastell de beelden opdoet in de lange nachten waarin hij jaagt op weerwolven en andere nachtwezens die mensen opjagen en vermoorden.
Recensie :Heitz slaat de plank voortdurend mis maar in één ding kun je hem geen ongelijk geven. Het betreft de openingszin in het dankwoord: “Eigenlijk wilde ik dit boek helemaal niet schrijven.” Soms is het verstandiger op je eerste gevoel af te gaan, beste auteur.
recensie :
afzonderlijk boeken
Bloedportaal – Oneiros: Dodelijke vloek
Recensie
Recensie