Sven Hassel, (1917) pseudoniem voor Børge Willy Redsted Pedersen, was een Deens auteur. Zijn romans beschrijven de ervaringen van een sectie soldaten van het 27e Pantserregiment van de Duitse Wehrmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Overleden in 2012.

afzonderlijk boeken

Bataljon der verdoemden – Frontkameraden – Generaal SS – Gestapo – Ik zag ze sneuvelen – Kommando Reichsführer Himmler – Krijgsraad – Marsbataljon – Pantsers des doods – Regiment des doods – Slagveld Monte Cassino – Vernietig Parijs – Vuur en staal

Bataljon der verdoemden
Bataljon der verdoemden (1953)
Bataljon der verdoemden biedt u het dramatische verhaal van Sven Hassel, die als 'Auslandsdeutscher' in Denemarken wordt opgeroepen voor de Wehrmacht. Tijdens een verlof deserteert hij in gezelschap van het meisje Eva, met wie hij een vluchtige romance heeft opgebouwd. Beiden worden gearresteerd en Hassel wordt veroordeeld tot vijftien jaar dwangarbeid. Hij wordt opgeborgen in de gevangenis van Lengries en daarna te werk gesteld in een concentratiekamp nabij Bremen. Na enige tijd komt hij, geknakt door mishandeling, ondervoeding en uitputting terecht in het kamphospitaal, waar hij als proefkonijn wordt gebruikt. Wanneer hij de afgrijselijke experimenten overleefd blijkt te hebben, wordt hij 'begenadigd' en 'mag' hij dienst nemen in een strafbataljon. Na een meedogenloze opleiding komt Hassel bij zijn onderdeel, een tankregiment, dat hem achtereenvolgens brengt naar de Balkan, Polen en naar het front in Rusland. Zijn nuchtere, maar juist daarom zo dramatische beschrijvingen van de vele tankslagen waaraan hij heeft deelgenomen, behoren tot de markantste die ooit zijn geschreven.

Recensie

Frontkameraden
Frontkameraden (1960)
De achtergrond van dit verhaal wordt niet gevormd door de ijzige ellende aan het front in Rusland, maar door het dagelijkse leven in het achterland, dat onder de nooit aflatende dreiging van de bombardementen en de politionele terreur lag. Wat bleef een soldaat tussen de Gestapo, Feldgendarmerie, SS, het verraad van een ontrouwe vrouw en de meisjes van plezier, als enige hoop ooit levend te ontkomen? Zijn kameraden. In deze grauwe, wanhopige wereld, die al aan de rand van de afgrond staat, gaf alleen de rugdekking van een handjevol mannen iemand nog het gevoel van een laatste restje menselijke waardigheid.

Recensie

Generaal SS
Generaal SS (1999)
Befehl ist befehl, waanzin of geen waanzin, de Führer heeft altijd gelijk. Dit is het kernthema van Generaal SS, handelend tegen de helse achtergrond van de ramp bij Leningrad. Het is een verhaal over Duitse soldaten die, na hevige gevechten tegen de Siberiërs, ontluisterd sterven van honger, van kou; veldhospitalen die zelfs geen aspirientje meer hebben en kranten gebruiken bij wijze van verband... Maar capituleren is verboden op bevel van Hitler. Het omsingelde 6e leger, bestaande uit meer dan een miljoen manschappen, verstoken van elk zinnig bevel, heeft slechts één uitweg: de zelfmoord. Een klein groepje soldaten echter weigert te sterven en onderneemt onder commando van een SS-generaal, die humaner blijkt dan zijn collega's, een uitvalspoging. Deze actie kost uiteindelijk het leven van drie officieren die, tegen de bevelen van Hitler in, getracht hebben hun mannen te vrijwaren voor een ellendig einde.

Recensie

Gestapo
Gestapo (1963)
Gestapo geeft een realistische beschrijving van de schokkende belevenissen van de auteur Sven Hassel tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het eerste gedeelte van het boek speelt zich af aan het Russische front. Het ademt de sfeer van mensen die geen enkele illusie meer koesteren van het leven en alleen nog maar vertrouwd zijn met de dood. In het tweede gedeelte is Hamburg de plaats van handeling. Hier heerst de Gestapo. De auteur zegt hierover: 'Aan de andere kant heerste de Gestapo, hier het leger. De Gestapo trachtte door steeds onmenselijker maatregelen het leger te dwingen tot eerbied, voor het regime, dat steeds minder eerbied en erkenning genoot.'

Recensie

Ik zag ze sneuvelen
Ik zag ze sneuvelen (1975)
In Ik zag ze sneuvelen staat de Duitse veldtocht tegen Rusland centraal. Treffend is de beschrijving van de dramatische gebeurtenissen aan het oostfront, en van het intense lijden van een groep Duitse commando's: de honger, de ontbering, de strijd - niet alleen tegen de directe tegenstander, maar evenzeer tegen het onmenselijke klimaat en het noodlot dat deze mannen, in de steek gelaten door het Duitse Opperbevel, grimmig achtervolgd. Indrukwekkend is et relaas over het tragische verloop van de Duitse campagne, nu en dan afgewisseld door verbluffende staaltjes van moed, vastberadenheid en vindingrijkheid, zoals de overval op de Moskouse fabriek, waarbij de commando's zich hebben vermomd als Russische soldaten. Verbijsterend is Hassels beschrijving van de terugtocht. Bijna stervend van honger en uitputting ondervinden de commando's wat de oorlog in Rusland werkelijk is. Zij doorkruisen de onmetelijke Russische vlakten, op zoek naar het Duitse front, dat telkens weer nauwelijks meer dan een luchtafspiegeling blijkt te zijn. De terugkeer van de overlevenden in de Duitse linies is één van de dramatische hoogtepunten uit dit schrijnende relaas, waarin Sven Hassel, beurtelings als kroniekschrijver en ooggetuige, een schokkend tijdperk laat herleven.

Recensie

Kommando Reichsführer Himmler
Kommando Reichsführer Himmler (1971)
Het gruwelijke decor van Kommando Reichsführer Himmler, dat de laatste maanden van de Duits-Russische oorlog behelst, is Warschau. Treffend is de beschrijving van de verbeten strijd die de verbeten Polen voeren tegen de constante belegering van de Wehrmachtsoldaten. De ondergang van het heldhaftige Polen dreigt en de bevolking van Warschau komt in een laatste wanhopige poging tegen Hitler in opstand. Het betekent het einde van een strijd die honderdduizenden doden, talloze wreedheden en de totale vernietiging van een stad met zich meebrengt.

Recensie

Krijgsraad
Krijgsraad (1979)
Porta, de Kleine, Barcelona en de Legionaire... Ze vechten in een helse oorlog aan het Finse front, een oorlog van ijs, bloed, kou en wolven. Een oorlog waarin het er niet meer toe doet wie er wint. Het enige dat telt is overleven... Maar zelfs overleven kan gevaarlijk zijn in een leger dat wordt geleid door de maniakken van de Führer. Het overleven van de Russische tanks, de machinegeweren en de vlammenwerpers kan plaatsing in de gruwelijke Torgau-gevangenis betekenen, waar de toestand nog bijna barbaarser was dan aan het front... Overleven kan betekenen... arrestatie... krijgsraad... en een koude, grauwe morgen, als je staarde in de lopen van de geweren van het executiepeleton...

Recensie

Marsbataljon
Marsbataljon (1962)
Over besneeuwde steppen trekt een Duitse commandogroep van Stalingrad. De speciaal geselecteerde mannen hebben een gevaarlijke opdracht gekregen. Hun taak is voor het front uit de posities van de vijandelijke Russische troepen te lokaliseren. Een opdracht die eigenlijk al bij voorbaat de terugkeer van een ieder van hen uitsluit. Gegeseld door sneeuw en storm, moegebeukt door gillende granaten, afgemat door Russische bliksemaanvallen; zo slepen ze zich voort, dat handjevol Wehrmachtsoldaten, dat keer op keer genadeloos op de proef wordt gesteld. Het moreel heeft het danig te verduren als innerlijke emoties reacties losmaken, die de karakters van een ieder van hen op onbarmhartige wijze blootleggen. Capitulatie is onmogelijk - Befehl ist Befehl, ook in Rusland.

Recensie

Pantsers des doods
Pantsers des doods (1958)
Doordat de auteur zelf noodgedwongen deel uitmaakte van het 27ste Pantserregiment, dat gedurende de Tweede Wereldoorlog heldhaftig strijd leverde tegen de Russen op hun grondgebied, krijgt de lezer alle wederwaardigheden uit de eerste hand. Op een zeer directe wijze schenkt Hassel aandacht aan deze gruwelijke episode uit de Tweede Wereldoorlog. Sven keert terug naar zijn kameraden in het 27ste strafbataljon. Precies op dat moment begint de volgende Duitse campagne aan het Russische front. Schouder aan schouder - met aan de ene kant de waanzinnige bevelen van hun superieuren en aan de andere kant het oprukkende Rode Leger, vechten Sven en zijn vrienden zich een weg in een keiharde oorlog. Hier geldt maar één wet: wie niet doodt, wordt gedood...

Recensie

Regiment des doods
Regiment des doods (1977)
Hitlers 27e pantserregiment is het meest rauwe onderdeel van het Duitse leger: niets en niemand ontziende frontsoldaten, bikkelharde veteranen. In een van hitte zinderende woestijn vinden hoofdpersoon Porta en zijn kameraden een plaats waarvan zelfs God het bestaan leek te zijn vergeten... krioelend van slangen, schorpioenen en reuzenmieren. Een plaats waarover een niet aflatende geur van gevaar, dood en verderf hangt. Als in deze gloeiende hel hun watervoorraad uitgeput raakt, komen zij dicht aan de rand van de waanzin en zijn zij bereid om voor een slok water een moord te plegen...

Recensie

Slagveld Monte Cassino
Slagveld Monte Cassino (1963)
De oorlog wekt bij mij nog slechts weerzin. De heldendood van de strijder is een monumentale domheid. Slechts degenen die nooit een schot hebben afgevuurd of op de avond na een veldslag nooit het kreunen van de stervenden hebben gehoord kunnen aandringen op wraak en op bloedvergieten. De oorlog is een hel! Deze uitspraak van een Amerikaanse generaal, gedaan na het indammen van het Duitse Ardennenoffensief, is typerend voor dit boek van Sven Hassel. Een hard en wrang boek, dat geen concessies doet en een aangrijpende aanklacht is tegen oorlog en dictatuur. Zoals alle romans van Hassel is ook Slagveld Monte Cassino gebaseerd op persoonlijke ervaringen, opgedaan tijdens bloedige krachtmetingen tussen Duitse en geallieerde troepen, met als inzet een eeuwenoud klooster op de top van een heuvel. Hassel beschrijft de handelingen van enkele Wehrmachtsoldaten die door een intensieve militaire training zijn omgevormd tot vechtmachines, bereid om zelfs de meest krankzinnige bevelen uit te voeren. * Dit boek is ook uitgebracht onder de titel Monte Cassino.

Recensie

Vernietig Parijs
Vernietig Parijs (1967)
In de zomer van 1944 maakt Hassel als Duits soldaat de strijd mee tussen vluchtende Duitse eenheden en oprukkende Geallieerde strijdkrachten. Het eerste gedeelte van het boek speelt in Normandië, het laatste in Parijs. De schokkende gebeurtenissen beschrijft hij weer vanuit de gezichtshoek van de gewone soldaat. De lezer van Hassels eerdere romans zal ook hier de Ouwe, de Légionaire en Broertje ontmoeten. De laatste fase van de bezetting van Parijs wordt ons voor ogen gesteld als een periode van ongekende wanorde, vooral nadat de verzetstrijders hun acties gingen verhevigen. Volgens Hassel is generaal Dietrich von Choltitz, de verdediger van Parijs, een niets en niemand ontziend militair, en niet de edelmoedige figuur die bijvoorbeeld in het boek Brandt Parijs? van Larry Collins en Dominique Lapierre naar voren komt. Maar dat was al bekend sinds de aanval op Rotterdam in de meidagen van 1940... Hassel beschrijft de gevechten op realistische wijze en schenkt daarbij veel aandacht aan de individuele reacties van de strijdenden. Elk hoofdstuk begint met een epiloog, die een vlijmende aanklacht tegen de waanzin van de oorlog bedoelt te zijn.

Recensie

Vuur en staal
Vuur en staal (1981)
Op een heuvel aan de Dnjepr staat de gevangenis van de Gepoe, de gevreesde Russische geheime politie. De strategisch gelegen burcht moet in Duitse handen komen. Alles komt aan op de juiste timing. De waanzin van de oorlog bereikt een hoogtepunt als de artillerie het vuur een paar minuten te laat opent en de eigen divisie door een tornado van vuur en staal platwalst. Slechts enkelen ontkomen aan dit inferno. De tweede sectie van de 5de compagnie van het 26ste Pantserregiment vecht mee in deze bloedige hel. Maar niet als tanksoldaten: door gebrek aan tanks moeten ze het vege lijf zien te redden als gewone frontsoldaten. Het is doden of gedood worden en de onmenselijke koude, sneeuw en modder zijn voor de afgebeulde mannen een tweede vijand. Alleen de allersterksten, de gestaalde veteranen die alles al gezien hebben, kunnen overleven. Porta, de Kleine, Barcelona en de Légionaire zijn doorgewinterde soldaten. Maar of ze deze ongehoord zware beproeving kunnen doorstaan moet ten sterkste betwijfeld worden...

Recensie