Paul Goeken (4 oktober 1962 – 21 juni 2011) begon in 1993 een zwemschool en bouwde die later uit met een duikcentrum. In 1999 emigreerde hij met zijn vrouw en kinderen naar Gran Canaria, waar ze een winkel runnen aan de zuidkust van het eiland. Na 15 jaar was Goeken de eerste Nederlandse misdaadauteur in het fonds van uitgeverij AW Bruna. Goeken debuteerde in 2002 met Hammerhead. Paul Goeken overleed op 48-jarige leeftijd. Een week na zijn overlijden werd door de uitgeverij bekendgemaakt dat Suzanne Vermeer het pseudoniem van Paul Goeken was. Het pseudoniem Suzanne Vermeer is door de uitgeverij voortgezet met een andere – nog onbekende – schrijver/schrijfster. Zie bij Suzanne Vermeer voor meer informatie over deze auteur.
Nueve
Personage : Alfonso Silva, leider van ‘Nueve’, de elite-eenheid van de geheime dienst
Recensie : Met Camouflage heeft Paul Goeken bewezen dat hij is uitgegroeid tot de enige echte concurrent voor Clive Cussler. En dat hij het verdiend om veel meer erkenning te krijgen dan nu het geval is. Een uitstekende keus voor iedereen die gezond wil eten in het rijke menu van de Nederlandse misdaadauteurs.
recensie : Het boek is goed geschreven. Echter is het erg frustrerend dat er nooit echt spanning komt in het verhaal. Voordat de spanning er is wordt alles al prijsgegeven. De ontknoping voegt daar dan niet super veel meer aan toe; alleen wie het gedaan heeft. Maar al met al een goed te lezen boek.
recensie : Toch is Spaanse furie niet het boek waarvan ik zeg: ‘wow’ Daarvoor heeft het me niet van begin tot eind kunnen boeien. Natuurlijk, een groot deel van het boek was heel goed leesbaar, maar bij de bladzijden met allerlei politieke verhandelingen ebde mijn aandacht toch regelmatig weg.
recensie : De oversteek is een boek geworden dat zeer moeilijk is weg te leggen. Het slaagt erin vanaf de eerste bladzijden te intrigeren en door de weldoordachte opbouw blijft de lezer tot diep in het verhaal gefascineerd. Alleen de laatste, pakweg veertig, bladzijden slaagt de auteur er niet meer in om het hoge kwaliteitsniveau te blijven aanhouden, omdat hij de grootse opzet van het verhaal opeens niet meer meester kan blijven. Die laatste paginas moest er nog zoveel verteld worden om tot een mooi afgerond verhaal te komen dat de schrijver zich genoodzaakt zag om de details achterwege te laten en zich te beperken tot de grote lijnen en algemeenheden. Deze misrekening is dan ook de enige reden waarom dit werk de maximumscore misloopt.Een paar verhaallijntjes minder hadden ongetwijfeld geen kwaad gekund.
afzonderlijk boeken
Dodelijke stijging – Hammerhead
Recensie : Vanaf de allereerste bladzijde werd ik gepakt door de beschrijving van de wereld onder zee, die helemaal voor mij ging leven en ik leefde mee met de duikers. Heel duidelijk komt de liefde van de schrijver voor het duiken en het onderzeepanorama tot uitdrukking. Ook zijn kennelijke voorliefde voor mooie vrouwen want hun uiterlijk wordt beter beschreven dan de mannen die in het boek voorkomen.
Recensie : Dit boek begint vrij sterk, met een mooi beschreven duikscène, gevolgd door een degelijke karakterschets van het hoofdpersonage, maar daarna zakt het niveau danig, en bij momenten werd het voor mij zelfs verwarrend.
Ook vond ik het boek niet vlot lezen, want ik kwam niet verder dan sessies van maximum 30 blz. Dit kwam mede door de soms ingewikkelde zinsconstructies, die misschien wel goed tot zijn recht komen in korte teksten, maar die van het lezen van het boek een inspannende ervaring maakten.
En het einde was ook al een tegenvaller.