Elizabeth George (Ohio, 1949) is de auteur van twintig thrillers in de Inspecteur Lynley-reeks. Daarnaast schreef ze de spannende 4-delige young adult-serie ‘Het Fluistereiland’. George begon op haar zevende al met schrijven. Na haar studie Engels en een master in psychologie werkte ze als docent Engels en als remedial teacher. Haar eerste boek, Totdat de dood ons scheidt, verscheen in 1988. Vanaf dat moment wijdde ze zich volledig haar aan schrijverschap. En met succes, want haar werk werd bekroond met talloze awards, zoals Anthony Award, de Agatha Award en Le Grand Prix de Littérature Policière. Veel van haar boeken zijn door de BBC bewerkt tot tv-films of -series, die ook in Nederland en Vlaanderen zijn uitgezonden.

Thomas Lynley / Barbara Havers

Personage : Het op en top Britse speurdersduo Thomas Lynley en Barbara Havers is een creatie van de Amerikaanse schrijfster Elizabeth George. Inspecteur Lynley, de achtste graaf van Asherton, lost samen met ondergeschikte Havers moorden op in opdracht van New Scotland Yard. Zij vullen elkaar op professioneel gebied heel goed aan en hebben veel respect voor elkaar. De indruk wordt gewekt dat Havers verliefd is op Lynley, die echter een langdurige relatie heeft met Lady Helen Clyde, met wie hij uiteindelijk trouwt in de thriller In the presence of the enemy. Lynley en Havers liggen vaak met elkaar in de clinch. Een van de oorzaken is Brigadier Havers’ opvliegende karakter, die haar een degradatie en de reputatie van ‘een moeilijk type’ bezorgt. 

Hun relatie wordt getekend door sekse- en klasseverschil. Havers, die de zorg heeft voor haar demente moeder, heeft een hekel aan alles wat de adellijke, immer fatsoenlijke, Bentley rijdende oud-Etonstudent Lynley vertegenwoordigt. 

Recensie

Recensie : Ik heb al vele boeken van deze schrijfster gelezen. Steeds met dezelfde hoofdpersonen, wat nog steeds niet verveeld. Dat dit boek eigenlijk het eerste boek in deze serie boeken is, heeft me eigenlijk niet gehinderd.

Recensie : Voor een boek van George vond ik deze aflevering enigszins matig. Beetje Poirot-achtige plot met groep acteurs bijeen in landhuis waar de schrijfster van een toneelstuk wordt vermoord. Niet zo heel veel boeiende personages – die ook nog eens door ingewikkelde dwarsverbanden bij elkaar gebracht zijn – en de relatie tussen Lynley en Havers is hier ook nog niet tot volle wasdom gekomen.

Recensie : In dit derde boek van het Thomas Lynley-mysterie heeft Elizabeth George zichzelf weer overtroffen. In het algemeen is dit een boek dat vlot leest en erg spannend is van het begin tot het einde. Het hele verhaal sleept je mee met uiteindelijk het plot dat uitdraait tot een verrassende wending. 

Recensie : Dit vierde deel was zeker leuk om te lezen, niet zozeer het moordgebeuren, maar wel om de ontwikkelingen van de personages te kunnen begrijpen. Spijtig dat dit deel niet als eerste is uitgegeven in deze serie, zo zou de chronologie alleszins goed gezeten hebben. Ik ben benieuwd wat deel 5 zal brengen en welke volgorde er hier gerespecteerd zal worden.

Recensie : George heeft er een zeer boeiende en erg goede thriller van gemaakt, die een hoge plaats in de Lynley-reeks verdient. Dit keer weer met een aanzienlijke rol voor Barbara Havers, de altijd ontnuchterende en met beide voeten op de grond hard werkende assistente van Lynley. Een prima span, die twee en ze staan garant voor veel goede thrillers.

Recensie : Al bij al een goed boek van George, hoewel de echte spanning soms wel wat ontbrak. De oneindige focus op de personages haalde af en toe de vaart uit het verhaal en sommige stukken waren in mijn ogen ook overbodig om te vernoemen. Toch heeft het einde wel nog veel goed gemaakt.

Recensie :  Zoals altijd ontbreekt het ook nu niet aan verdachten en kan je als lezer mee puzzelen met de politie. De extra dimensie zit hem bij George echter in de uitwerking van de karakters. Deze keer laat ze een ik-persoon naast de gewone beschrijving van de feiten evolueren naar de ontknoping. De dosering en de synchronisatie zijn bijna perfect (op de afwerking van de laatste 50 blz na) en blijven het verhaal voortduwen. Nergens wordt het saai, nergens stokt het. Elk nieuw element heeft zijn belang en voegt iets toe. Ook het privé-leven van Linley en Havers wordt niet vergeten. Dat zorgt weer voor mooie, licht romantische, soms tragikomische situaties als verluchting van het misdaadverhaal. 

Recensie : geweldig boek

Recensie :  In de boeken van E.G. kunnen er altijd meerdere mensen de moord gedaan hebben (gelegenheid/motief), ik zit dan ook altijd mee te denken wie het heeft gedaan. Misschien mede hierdoor verveelt dit boek helemaal niet! Het is weer een dikke pil (ruim 500 blz) maar zeker een aanrader!

Recensie : Na het lezen van de eerste twee hoofdstukken bekroop me het gevoel dat Elizabeth George ook goed moet zijn in het schrijven van korte verhalen. Even heb ik zelfs gedacht dat ze die nog op de plank had liggen en maar in een van haar thrillers heeft ingepast. Maar zo is het natuurlijk niet. Deze ‘korte verhalen’ zijn de aanzet tot een weer echt heel goede thriller. Klasse wat George weer heeft neergezet. En dan maakt het niet uit of het wel erg veel pagina’s zijn. Zolang ze maar boeien. En dat doen ze!

Recensie : Pittig begin, het duurt toch wel 100 pagina’s voordat je er helemaal inzit. Maar de clou is fantastisch! net die laatste paar pagina’s als je denkt dat alles in kannen en kruiken is, weet Elizabeth je weer goed wakker te schudden met een plot zoals alleen zij dat kan. Ik ben een echt fan van haar en hoop dat er nog vele boeken zullen volgen!

Recensie : Dit boek is zeker niet het beste boek van Elizabeth George. 

Recensie : Wederom een fantastisch boek van Elisabeth George

Recensie : Gek genoeg vond ik het wel een fantastisch boek, hoewel ik wel eerlijk moet zijn dat het inderdaad langdradig is. Net als je denkt dat er een beetje schot in komt, gebeurt er weer iets waardoor het lijkt alsof alle al gelezen gebeurtenissen zich weer herhalen..

Recensie : soms vrij ingewikkeld.

Recensie : Geweldig gewoon. Meer wil ik er eigenlijk niet over zeggen

Recensie : Elizabeth George leest als een trein. Ook deze thriller, de zeventiende in de reeks met Scotland Yard inspecteur Thomas Linley, is met bijna zevenhonderd pagina’s niet misselijk, maar je hebt ‘m toch zo uit.
Ik geloof niet dat dit haar beste Linley-thriller is, maar ook dan steekt zij met kop en schouders boven het hedendaagse woud van thrillers uit. George is een fantastisch verteller, ze schrijft boeiend,  haar boeken zitten altijd vol humor en zijn altijd spannend. Ongelooflijk hoe zij steeds weer thema’s weet uit te diepen en tot de kern van haar thriller weet te maken. Haar volgende ligt alweer op mijn boekenplank.

Recensie : Het is het meest onwaarschijnlijke verhaal wat ik van Elizabeth George gelezen heb. Hopelijk is het volgende boek reëler.

Recensie : Wederom is het verhaal niet echt spannend, maar het is zeker niet saai. En het houdt je de hele tijd geboeid.

Recensie : Elizabeth George blijft één van de beste detective schrijfsters. Het verhaal zelf verloopt heel traag, maar kan genoeg blijven boeien. Lynley en Havers blijven een goed duo, en brigadier Havers blijft voor een vrolijke noot zorgen met haar onbeholpenheid.

Recensie

Het Fluistereiland

Personage : Becca King

Recensie : E. George is één van mijn favoriete auteurs en de avonturen met inspecteur Lynley en zijn maatje Barb nemen me helemaal mee in het verhaal. Wat een tegenvaller is dan deze serie. Het was voor mij doorworstelen en ik vond het hele verhaal niet spannend.

recensie : Het was weer doorworstelen. Ik vraag me af waarom er aan de voorkant op het boek: “Becca King heeft een zeldzame gave…. en die is levensgevaarlijk” staat. In dit hele verhaal gebeurt er niets spannends en ik vind het zelfs saai. Halverwege heb ik het boek weggelegd en was van plan om niet verder te gaan. Maar toch van de week heb ik het boek gepakt en heb het uitgelezen met moeite.

recensie : De spanning wordt mooi opgebouwd met nu ook weer wat losse eindjes, dat samen met de interessante personages die zich steeds verder ontwikkelen maakt het een boeiend verhaal wat je nieuwsgierig maakt naar het volgende deel.

recensie : Achter het licht is het laatste deel in de serie Fluistereiland van Elizabeth George, de kracht van deze hele serie zijn de interessante personages die zich in elk deel verder ontwikkelen met ieder hun eigen geheimen en problemen die ze niet met een ander kunnen delen. In dit laatste deel worden veel geheimen ontrafeld en een aantal problemen opgelost, behalve wat betreft Becca zij heeft haar bijzondere krachten wel gedwongen moeten delen maar dit heeft geen vervolg wat je toch zeker zou verwachten. Ook blijf je in het ongewisse over haar moeders verblijfplaats en de problemen met haar stiefvader waarom ze noodgedwongen was te vluchten, een laatste deel met een open einde …… erg jammer.

afzonderlijk boeken

Betrapt – Moord met zachte hand – Wie schrijft…

Recensie

Elizabeth George's selectie van 10 vrouwelijke misdaadauteurs. Verhalen over moord en misdaad vormen een belangrijk genre binnen de literaire traditie. Euripides laat Medea haar kinderen doden om zich te wreken op haar overspelige echtgenoot; in de bijbel eist Salomé het hoofd van Johannes de doper op een zilveren schaal; Shakespeares Lady MacBeth tracht tevergeefs het bloed van haar handen te wassen. In veel misdaadverhalen speelt de vrouw een belangrijke rol, maar er zijn uiteraard ook talloze vrouwen die als auteur van misdaadverhalen een bijdrage geleverd hebben aan deze rijke traditie, met name in de twintigste eeuw. In Moord met zachte hand presenteert Elizabeth George, de meest toonaangevende vrouwelijke misdaadauteur van dit moment, haar keuze uit de beste verhalen van die vrouwen. Haar overzicht begint in Groot-Brittannië en het Gemenebest, waar de periode van 1920 tot en met de jaren vijftig 'the Golden Age of Mystery' genoemd wordt, met sublieme schrijfsters als Agatha Christie, Dorothy Sayers en Margery Allingham. In de Verenigde Staten komt het genre wat later tot bloei, onder invloed van auteurs als Sara Paretsky en Sue Grafton, die de vrouwelijke variant op de keiharde private eye in het leven roepen. Maar Elizabeth Georges collectie bevat ook misdaadverhalen van schrijfsters die je niet direct met het genre in verband zou brengen. Prachtige verhalen van auteurs als Nadine Gordimer en Joyce Carol Oates, die - net als elk andere verhaal in deze bundel - klassiekers zijn in het genre of voorbestemd om dat snel te worden. Moord met zachte hand bevat de volgende verhalen: Agatha Christie - Getuige à charge Patricia Highsmith - Wie een kuil graaft voor een ander Nadine Gordimer - Liefde op het platteland Ruth Rendell - De ironie van haat P.D. James - Een doodordinaire moord Sue Grafton - Ze kwam niet meer naar huis Sara Paretsky - De Andromache van Pietro J.A. Jance - Dood van een overwinteraar Minette Walters - Gevaarlijk leven Lia Matera - De riviermonding

Recensie

Recensie : Ik vond het erg leuk om te lezen hoeveel (denk-)werk en research er vooraf gaat aan haar boeken. Maar ook om te ontdekken hoe heerlijk het voor haar is als ze echt helemaal in het verhaal wordt getrokken, waardoor het als het ware zichzelf schrijft. Heel bijzonder boek.