Helen FitzGerald gr

Helen FitzGerald (1966) is een Australische schrijfster. Ze is het twaalfde kind uit een gezin van dertien. In 1991 verhuisde ze naar Groot-Brittannië. Ze werkte er onder andere als reclasseringsambtenaar in de gevangenis van Glasgow, en in die periode begon ze ook met schrijven. In 2007 debuteerde ze met de literaire thriller Dead Lovely (Nederlandse titel: Kleine meisjes), en dat is tot op heden nog altijd haar bekendste boek. In 2010 werd ze genomineerd voor een Spinetingler Award, een Amerikaanse onderscheiding. FitzGerald werkt ook als scenarioschrijver voor televisie, toneel en film.

Krissie Donald

Personage : Krissie Donald.

1
2
1. Kleine meisjes (2007)
Wanneer Krissie haar beste vriendin Sarah en diens echtgenoot vergezelt op hun wandelvakantie, slaat wat was bedoeld als een rustgevende tocht door de Schotse heuvels om in een tocht van verraad en moord. Sarah wil op vakantie haar huwelijk redden. Maar haar vriendin Krissie, een zelfstandige en aantrekkelijke alleenstaande moeder, gooit roet in het eten. Op de eerste dag lijkt de natuur het medicijn te zijn dat zij allen zo nodig hebben. Maar op de tweede dag verleidt Krissie Sarahs man. En op de derde dag wordt Sarah door Krissie van een rots geduwd en verbergt Krissie haar lichaam. Maar Sarah is niet dood... En ze neemt wraak.

Recensie : Leuk boek, leest lekker vlot weg met korte hoofdstukken. De “tweede” moord vond ik een beetje erg ver gaan en wat minder geloofwaardig. Maar al met al een goed verhaal, personages die je goed leert kennen en ook spannend. Zeker een aanrader!

2. Mijn laatste bekentenis (2008)
Krissie Donald is gelukkig, heeft een goede baan als reclasseringsambtenaar en is vreselijk verliefd, maar door haar naïviteit en blinde toewijding raakt ze betrokken bij een moordzaak die alles in gevaar zal brengen - haar baan, haar relatie en haar leven. Krissie is ervan overtuigd dat Jeremy, haar cliënt, onschuldig vastzit. Met haar hulp wordt de aanklacht tegen hem ingetrokken en wordt hij vrijgelaten. Krissies geluk is van korte duur als ze zich realiseert dat ze ongelijk had. Jeremy is schuldig. Hij heeft niet alleen zijn zusje en schoonmoeder vermoord, maar zal ook iedereen vermoorden die tussen hem en z'n meisje komt. Krissie is zijn nieuwe vriendin. En haar partner Chas staat in de weg.

recensie : Het verhaal is in praktijk echter heel erg overdreven en niet geloofwaardig te noemen. Haar beschrijving van het feestje kan niet anders dan pure fictie zijn en ook het hele verhaal rond de moord en de relatie van de moordenaar met zijn moeder én het einde: alles is al even ongeloofwaardig.

afzonderlijk boeken

De donor – De duivelskamer – De overdosis – Ex – Verloren dochter

De donor
De donor (2011)
Will is eind veertig en vader van een tweeling. Zijn vrouw heeft hem verlaten toen zijn dochters nog in de luiers zaten en sindsdien heeft ze zich niet meer laten zien. Hij weet zich goed te redden: Georgie en Kay worden overstelpt met liefde en Will verdient met zijn saaie administratieve baan genoeg om hen te kunnen onderhouden. Als Georgie op haar zestiende een zeldzame nierziekte blijkt te hebben, biedt Will zich direct aan als donor. Zonder een nieuwe nier heeft ze niet lang meer te leven. Maar dan blijkt Kay dezelfde ziekte te hebben als haar zus. Will moet een beslissing maken. Moet hij zichzelf opofferen? Moet hij op illegale wijze nieren kopen voor zijn dochters? Moet hij kiezen voor een van hen? Of is er een oplossing die zo angstaanjagend is dat hij er niet eens aan durft te denken?

Recensie : Je moet echt van deze schrijfstijl houden, dat doe ik niet. Toch het boek uitgelezen want een boek moet wel heel slecht zijn wil ik ‘m niet uitlezen. Beetje voorspelbaar plot ook. Slecht is het boek niet, ik bestempel ‘m als matig.

De duivelskamer
De duivelskamer (2009)
Bronny is een onschuldige Australische tiener die een beschermde jeugd heeft gehad, nooit drugs heeft gebruikt, nog nooit met iemand naar bed is geweest en nog nooit iemand heeft vermoord. Als ze in Londen verzeild raakt, is ze binnen zes weken vertrouwd met deze drie zaken. Een groepje losbandige backpackers kraakt een chique Londens pand. Ze realiseren zich alleen niet dat er nog iemand in het huis aanwezig is...

Recensie : Als je dit verhaal met een korreltje zout neemt, dan is het gewoon een leuk boek. Het is inderdaad een beetje ‘over the top’ maar dat weet je, als je al eerder een boek van FitzGerald hebt gelezen.
De spanning wordt langzaam opgebouwd en ze had mij in ieder geval totaal op het verkeerde been met de dader. Zoals gewoonlijk veel humor in het verhaal, ik heb er van genoten.

De overdosis
De overdosis (2013)
Joanna en Alistair reizen met hun negen weken oude zoontje naar Australië. Ze willen de kleine Noah laten zien aan hun familie en een voogdijregeling voor Alistairs dochter treffen met zijn ex-vrouw. Door een misverstand geven ze Noah een overdosis aan slaapmiddelen waaraan hij sterft. In shock en doodsbang dat ze alles zullen verliezen wat hun lief is hun leven, elkaar en een toekomst met een gezin besluiten ze aangifte te doen van ontvoering. Het hele land duikt op de zaak en iedereen heeft er een mening over. Er ontstaat een mediahetze waarbij niemand wordt gespaard. Maar kunnen Joanna en Alistair de waarheid verborgen houden voor de politie en de media?

Recensie : De overdosis is daardoor een gelaagd boek. Goed geschreven ook. Niet spannend alhoewel het je op een bepaalde manier toch in zijn greep houdt. Voor de liefhebbers van een psychologisch onderbouwd boek, diegenen die ‘een ouder’ zijn, voelen zich misschien net ietsje meer aangesproken.

Ex
Ex (2009)
'U hoeft alleen maar te zeggen of dit hem is,' zei de man in de witte jas, en hij tilde het laken op dat over de bult heen lag. Ik keek naar de metalen werkbank. 'Neem er de tijd voor,' zei de man, maar dat deed ik al. Ik onderdrukte mijn tranen en keek lang en goed. Ik bewoog mijn hoofd van links naar rechts, naar voren en naar achteren, en zei: 'Ja, dat is Ahmed.' Als Catriona Marsden tijdens de identificatie van haar vermoorde ex-vriend in het mortuarium de slappe lach krijgt, wordt ze ingerekend en belandt ze in de gevangenis. Hij blijkt niet de enige ex van Catriona te zijn die vermoord is. Haar fascinerende levensloop blijft niet onopgemerkt en er wordt zelfs een biografie over Catriona geschreven. Als ze het manuscript te lezen krijgt beseft ze dat haar woorden zijn verdraaid en dat ze zelf de zaak tot op de bodem zal moeten uitzoeken wil ze ooit nog vrijkomen.

Recensie : Eerdere boeken van Helen FitzGerald konden mij wel bekoren; zwarte humor/ thriller-chicklit, heerlijk. Deze is echter totaal ongeloofwaardig en een verspilling van mijn tijd. 

Verloren dochter
Verloren dochter (2016)
Op dit moment hebben drieëntwintigduizend zesennegentig mensen mij online gezien. Onder wie mijn moeder, mijn vader, mijn zusje, mijn oma, mijn andere oma, mijn opa, mijn baas, mijn biologieleraar en mijn vriendje James. Wanneer Leah en haar geadopteerde zusje Su samen op vakantie naar Mallorca gaan om het behalen van hun middelbare schooldiploma, keert alleen Leah daarvan terug. Haar ijverige, intelligente zus Su blijft weg, vernederd en bang: er staat een video online waarop ze dronken seksuele handelingen verricht in een nachtclub. En iedereen heeft die gezien. Hun moeder Ruth, een succesvolle rechter, is woedend. Hoe kon dit gebeuren? Hoe krijgt ze de mannen die misbruik hebben gemaakt van haar onschuldige dochter achter de tralies? Welke rol heeft Leah gespeeld? En lukt het Ruth om haar dochter te vinden als Su niet gevonden wil worden?

Recensie : Het duurde ontzettend lang voordat ik dit boek uit had, omdat ik het minder spannend vond dan ik had gedacht. Na dagen het opzij te hebben gelegd en uit eindelijk weer op te hebben gepakt, terug te moeten bladeren en te lezen waar ik ook alweer was.. al met al, het pakte me niet, helaas!