Dijkzeul Lieneke

Lieneke Dijkzeul (1950) schrijft kinderboeken, thrillers en scenario’s. Met De stille zonde  deed zij in 2006 haar intrede als thrillerauteur, het boek werd onthaald als een ‘droomdebuut’. Dit eerste deel in een reeks met rechercheur Paul Vegter werd ook genomineerd voor de Diamanten Kogel. Haar tweede thriller Koude lente werd zo mogelijk nog positiever ontvangen en werd in 2008 genomineerd voor De Gouden Strop. De geur van regen  is het derde deel in de Vegter-reeks en werd genomineerd voor de Diamanten Kogel 2010.

Paul Vegter

Personage : Inspecteur Paul Vegter.

Recensie : Een prima boek om je aantal uurtjes mee te vermaken. Niet bloedstollend spannend te noemen, dus wederom literaire thriller?? (het blijft een vreemde term).
Lieneke heeft een prettige schrijfstijl die ervoor zorgt dat je alleen maar wilt doorlezen.

Recensie : Dit boek leest lekker weg, verder niet heel bijzonder. Persoonlijk kreeg ik vrij snel door waar het plot heen ging. Dus een tikkeltje voorspelbaar.

Recensie : Een geweldig boek, het leest als een trein. Dit is echt een aanrader.

Recensie : Het was een leuke boek kon niet zo zeggen wie het had gedaan, maar achteraf er waren maar weinig personage die het konden zijn geweest. Wat spanning vond ik het boek tegenvallen. Het verhaal nam mij niet echt mee.

Recensie : Dit is nu wat men met recht een literaire thriller mag noemen! Hulde aan Lieneke Dijkzeul die door middel van een ietwat sobere pen, een goed plot en invoelende personages de lezer weer laat genieten. 

Recensie : Alles steekt redelijk goed in elkaar, toch ontbreekt er iets relevants in het verhaal: datgene waar een thriller voor staat. Het etiket ‘literaire thriller’ schetst bepaalde verwachtingen; je gaat ervan uit dat het spannend wordt. ‘Literaire roman’ had de lading beter gedekt. Omdat dit boek onderdeel van de Vegter-reeks is, behoort dat niet tot de mogelijkheden. 

Recensie : Het verhaal is absoluut geen sneltrein, meer een oud puflocomotiefje. Het hobbelt maar door en er zit geen enkel sprankje spanning in. Situaties worden uitgebreid beschreven, waardoor de rode lijn in het verhaal soms spoorloos raakt. Ik durf het bijna niet te schrijven, maar het is een saai verhaal met een zeer flauw eind. Het einde is flauw en wordt afgeraffeld.

afzonderlijk boeken

Achterstallig geluk – Dagen van schaamte – Een vrouw uit duizenden – Gouden bergen – Stilte

Recensie : In het begin had ik zoiets van moet ik doorlezen want het boeide me niet echt. Maar na toch door te lezen had ik het boek zo uit. Ik was alleen de thrillers van haar gewend, dit was haar eerste roman. Zeker een aanrader.

Recensie : Waarom wordt dit een thriller genoemd? Psychologische thriller weliswaar, maar de spanning is ver te zoeken. De ontknoping is mijlen van tevoren te zien. Als literair boek had het meer kunnen doen als aanklacht tegen de zorg van tegenwoordig.