Bernard Cornwell (1944) is een Engelse schrijver van historische fictie. Hij is met name bekend van de boekenreeksen Sharpe en The Saxon Stories.

De kronieken van de krijgsheren

Personage : De koninkrijkjes van Brittannië .

1
2
3
1. De winterkoning (1995)
Derfel Cardarn, een door de geheimzinnige tovenaar Merlijn opgevoede wees, nu speerdrager in dienst van koningin Igraine, is de verteller van de kronieken van de krijgsheren. Zijn verhaal begint in het Brittannië van de vijfde eeuw, een land in de greep van teloorgang en doem. De heidense goden trekken zich terug ten faveure van de god van de christenen, de Saksen melden zich aan de grenzen en doen woeste uitvallen. Strooptochten zijn aan de orde van de dag. Slechts een wankel verbond verenigt de onbeheersbare koninkrijkjes van Brittannië tegen de invallers. Dit verbond houdt alleen stand dankzij de inzet van de oude hoogkoning Uther Pendragon. Maar de druk is groot en de troonopvolger van Pendragon is allesbehalve een sterk leider, maar een kind nog, geboren tijdens een gruwelijk koude winternacht.

Recensie :

2. De vijand van God (1996)
Kort nadat hij een grote overwinning heeft bevochten, en zodoende eindelijk de onderling ruziënde koninkrijkjes van Brittannië heeft verenigd, wacht Arthur nog één grote slag. Bij een overwinning zal zijn droom en die van zijn trouwe groep krijgsheren van de Ronde Tafel, eeuwigdurende vrede, eindelijk bewaarheid worden. Helaas is Arthur een man die gelooft in de ongeschreven wetten van een rechtvaardig streven. Daarbij verliest hij uit het oog dat de voorkeur van de goden uitgaat naar de woelingen van chaos. De tovenaar Merlijn lijkt als enige in staat hem op het rechte pad te houden, de enige die hem tot het nemen van de juiste beslissingen kan aanzetten. Maar de tovenaar heeft meer aan zijn hoofd. Zo zoekt hij gedreven naar de dertien Schatten van Brittannië die, zodra ze eenmaal zijn gevonden en bijeengezet, ervoor zullen zorgen dat Brittannië, het Brittannië van de oude goden, zal herrijzen.

recensie : 

3. Excalibur (1997)
Lancelots rebellie is mislukt en het huwelijk tussen Arthur en Guinevere lijkt na het verraad van Guinevere en Lancelot voorgoed verleden tijd. De Saksen grijpen de onderlinge verdeeldheid van de Britten aan om zich te verenigen en dreigen een grootscheeps offensief in te zetten. Arthur probeert wanhopig steun te krijgen voor zijn strijd om Brittannië weer te verenigen. Immers, de beslissende slag met zijn vijanden komt nu onafwendbaar naderbij. Intussen heeft de tovenaar Merlijn de dertien Schatten van Brittannië verzameld in een poging de oude goden op te roepen. Zij zouden het Brittannië van weleer weer kunnen doen herrijzen, misschien..

recensie : 

Sharpe

Personage : De eigenzinnige Richard Sharpe levensgenieter, minnaar, schelm, avonturier, maar bovenal soldaat.

1
2
1. Sharpe's tijger (1997)
De eigenzinnige Richard Sharpe – levensgenieter, minnaar, schelm, avonturier, maar bovenal soldaat – beleeft zijn avonturen voor, tijdens en na het Napoleontische tijdperk. Op knappe wijze plaatst Bernard Cornwell de wapenfeiten van Sharpe in historische romans met de toonzetting en de kleur van een eigentijds thriller. Naast een gedegen research – de lezer volgt de stijgende lijn in de carrière van Sharpe – kenmerken de boeken zich door een keur aan historische personages. Onvergetelijk is de vaste cast aan bijrolspelers die Cornwell om Sharpe heen groepeert, zoals de wrede sergeant Obadiah Hakeswill, de eeuwige tegenspeler en aartsvijand van Richard Sharpe. Sharpe en zijn bataljon, aangevoerd door de rijzende ster van de generale staf, Arthur Wellesley, staan op het punt te beginnen met de belegering van Seringapatam, de eilandburcht van de Tippoo van Mysore. Het Britse leger heeft geen andere keus dan deze potentaat ten val te brengen, maar hij heeft zich buitengewone inspanningen getroost om dat te voorkomen. Waar hij ook gaat of staat, hij is altijd door tijgers omringd – het behoeft geen toelichting dat een krijgsgevangene van de Tippoo op afschuwelijke wijze aan zijn eind komt. Nu een hoge officier van het Britse leger door de Tippoo gevangen is genomen, wordt Sharpe de kans geboden een reddingspoging te wagen. Met beide handen grijpt hij het aanbod aan, ook om zodoende te ontsnappen aan de tirannieke sergeant Obadiah Hakeswill. In werkelijkheid is de wereld waarin hij zich dan waagt oneindig gevaarlijker. Sharpe heeft al zijn talent om te overleven nodig om het vege lijf te redden, en om het Britse leger voor een catastrofe te behoeden.

Recensie :

2. Sharpe's triomf (1998)
We schrijven 1803. De jeugdige sergeant Richard Sharpe wordt met een gevaarlijke taak op pad gestuurd: hij moet koste wat het kost een naar de vijand overgelopen officier van de East India Company terughalen. En dat in omstandigheden die alles van hem vergen, om de zware opdracht te klaren en om het vege lijf te behouden. Terwijl elders in India sir Arthur Wellesley zich tot het uiterste inspant om de Mahratta-oorlog te beëindigen, voert de achtervolging de jeugdige Richard Sharpe van de belegering van Ahmednuggur naar het slagveld van Assaye, waar de toekomstige hertog van Wellington zijn grootste overwinning boekte met, vanzelfsprekend, Richard Sharpe aan zijn zijde.

recensie : 

The Saxon Chronicles

Personage : koning Alfred de Grote en de Vikingen in Engeland.

1
2
1. Het laatste koninkrijk (2004)
En toen zagen we ze. Drie schepen. In mijn herinnering kwamen ze uit een mistbank gegleden... Ze waren prachtig... Die zomerdag zo lang geleden had ik het gevoel dat de drie schepen op het water dansten ... 'Dat duivelsgebroed,' gromde mijn vader. Hij was niet bepaald een goed christen, maar hij was op dat moment bang genoeg om een kruis te slaan. Hier spreekt Uhtred, heer van Bebbanburg, de hoofdpersoon van Het laatste koninkrijk dat zich afspeelt in het door de Vikingen belaagde en bezette Noord-Engeland. Als weesjongen van tien jaar wordt hij gevangen genomen en geadopteerd door een Viking. Maar door zijn afkomst blijft hij onlosmakelijk verbonden met Alfred, de koning van Wessex, het enige Engelse rijk dat niet door de Vikingen is onderworpen. Het lot wil dat hij in een veroveringsslag aan de Engelse zijde terechtkomt, en zich daar vestigt. Zijn huwelijk versterkt zijn band met Wessex en de christelijke koning Alfred de Grote. Deze Alfred houdt niet van de heiden Uhtred, maar maakt gretig gebruikt van diens kennis van het vijandelijke kamp. De aanvallen van de Vikingen houden aan en in het tumult van de oorlog verliest Uhtred vrouw en kind. Hij komt oog in oog te staan met de belangrijkste en huiveringwekkendste van de Viking-hoofdmannen, en wordt zich bewust van zijn werkelijke trouw en toewijding.

Recensie : Het maakt het boek voor neutrale lezers alleen interessant als je veel interesse hebt voor geschiedenis in het algemeen of misschien die van de Vikingen of Engelsen in het bijzonder. Het vele oorlogsgeklater dat zowel historisch correct als heroïsch wordt beschreven, maakt dat de liefhebbers daarvan aan het juiste adres zijn. Verder is het niet vreemd dat dit boek bij ons minder goed loopt als in sommige andere landen.

2. De witte ruiter (2005)
In De witte ruiter staan de Saksen er aanvankelijk uitermate beroerd voor. Verslagen door de Vikingen, die praktisch heel Engeland hebben onderworpen, trekken Alfred en een kleine troep krijgers zich terug in het moeras. Een van hen is Uhtred, de hoofdpersoon van deze reeks. Voor een moment overdenkt Uhtred de twee zielen die in zijn borst huizen: Viking en Saks. 'Ik begreep eindelijk dat ik bij de Vikingen weliswaar gelijk was aan mijn naaste vrienden, maar dat ik zonder die vrienden een van de vele krijgers zonder land of heer zou zijn. Onder de Saksen echter was ik werkelijk één van hen en niet afhankelijk van andermans grootmoedigheid.' Veel gelegenheid voor zulke overpeinzingen heeft de held van Het laatste koninkrijk niet, want ook in De witte ruiter tuimelen de gewelddadige krachtmetingen tussen de Vikingen en de Saksen van de pagina. Tegen de achtergrond van de grillige Engelse zuidwestkust, de moerassen van Somerset en het verafgelegen westen van Wales weerstaat de gedecimeerde macht van Alfred de Grote. In dit negende-eeuwse drama speelt Uhtred zijn eigen rol.

recensie : 

afzonderlijk boeken

De galgendief – De genadeloze jacht – De ketter – De vloek der elementen – Stonehenge

De galgendief
De galgendief (2001)
Londen, 1807. Nadat de oorlog met Frankrijk na de slag bij Waterloo is beëindigd, is de werkloosheid hoog en met het grote aantal ontslagen soldaten vreest de overheid dat de sociale onrust die al een tijdje broeit tot een uitbarsting zal leiden. Eén van deze soldaten is Rider Sandman, voormalig kapitein in het Engelse leger en één van de helden van Waterloo. Als telg van een verarmde adellijke familie probeert hij wanhopig in leven te blijven met het spelen van cricket en het opknappen van losse speurkarweitjes. Op zekere dag krijgt hij een lucratief aanbod: het ministerie vraagt hem de zaak van een tot de galg veroordeelde man te onderzoeken, een getalenteerd schilder die een adellijke dame vermoord zou hebben. Rider komt er al snel achter dat het helemaal niet de bedoeling is dat hij de zaak oplost – dat zou het volk maar op ideeën kunnen brengen. Koppig zet hij door en dreigt al snel verloren te raken in een milieu waar intriges, omkoping en schandalen alledaags zijn.

Recensie

De genadeloze jacht
De genadeloze jacht (1989)
John Rossendale, een verarmde Engelse graaf, doorkruist met zijn zeiljacht de wereldzeeën. Vier jaar geleden keerde hij de Britse wateren de rug toe en zwoer dat hij nooit meer voet aan wal zou zetten in zijn vaderland. Nu is hij terug in Engeland om de begrafenis van zijn moeder bij te wonen. John wordt er valselijk van beschuldigd het laatste grote stuk van het familiefortuin, een uiterst waardevol schilderij, te hebben gestolen. Zijn familie is hem vijandig gezind, en zijn reputatie is aan flarden. Als ook zijn boot wordt vernield en zelfs zijn leven gevaar loopt, wordt hem duidelijk dat iemand jacht maakt op het schilderij. Iemand denkt dat de graaf van Stowey het meesterwerk in zijn bezit heeft - en die iemand is bereid daarvoor te doden. Dan leert John Jennifer Palavicini kennen, de temperamentvolle dochter van een beroemd kunstkenner. Zij wil John helpen zijn erfenis boven water te krijgen. Maar hoewel hij zich bijzonder tot deze sensuele vrouw voelt aangetrokken, weigert hij op haar riskante plannen in te gaan. John wil niets meer te maken hebben met zijn familie en de mogelijke erfenis interesseert hem niet. Totdat... een ander lid van de Stowey-familie wordt aangevallen, iemand die niet in staat is terug te vechten, iemand die niet zomaar weg kan zeilen. Dan kan John zijn verantwoordelijkheid niet langer ontlopen en geholpen door de nooit rustende Jennifer grijpt hij in. Voor hij het weet raakt hij verstrikt in een duister labyrint van verraad, bruut geweld en afpersing. In de mistige wateren van de Kanaaleilanden trotseert John tenslotte zijn onbekende vijand en het grootste gevaar...

Recensie

De ketter
De ketter (2003)
Thomas Van Hookton, loyaal dienaar van de graaf van Northampton, vecht al drie jaar aan Engelse zijde in de talloze veldslagen die op het Europese vasteland woeden. Kort na de bloedige slag bij Calais in 1347, krijgt hij van zijn meester opdracht in het onveilige Frankrijk op zoek te gaan naar het meest begeerde relikwie van zijn tijd, de Heilige Graal. Zijn speurtocht begint in Gascogne, waar zijn doodsvijand Guy Vexille heer en meester is. Al snel blijkt dat Thomas de opdracht ook om persoonlijke redenen heeft aanvaard. Niet alleen is hij vastbesloten de Heilige Graal te vinden, tegelijk zet hij alles op alles om in een persoonlijk duel af te rekenen met de meedogenloze Vexille. De ketter is het 3e deel van de serie The Grail Quest. De delen 1 (Harlequin/The archer's tale) en 2 (Vagabond) zijn niet in het Nederlands uitgegeven.

Recensie

De vloek der elementen
De vloek der elementen (1988)
Kapitein Nick Sandman, een roekeloze held met een romantisch hart, zwaargewond in de Falklandoorlog, wordt nu uitgedaagd tot een dodelijk duel. 'Je zult nooit meer lopen', vertelden ze hem. 'Je zult nooit meer zeilen. Dat is allemaal voorbij...' Maar Nick ontslaat zichzelf uit het ziekenhuis en keert naar huis terug. Nauwelijks in staat om op zijn benen te staan komt hij tot de ontdekking dat zijn hele bezit verloren is gegaan: zijn vrouw en kinderen, zijn huis en geld. het enige wat Nick nog heeft is zijn prachtige, gerestaureerde oude zeilboot Sycorax. Tot hij tot zijn grote schrik het rottende en geplunderde karkas van de Sycorax op het droge ontdekt. Haar ligplaats is ingenomen door een luxueus glanzend jacht, dat net als Nicks ex-vrouw en zijn vroegere huis nu toebehoort aan de succesvolle televisiepresentator Tony Bannister. Nick sluit, om te redden wat er nog te redden valt, een gedwongen overeenkomst met de rijke Bannister. Maar hij wordt onmiddellijk meegesleurd in een wereld van corruptie, verraderlijke intriges en moord - een wereld die veel gevaarlijker is dan zware stormen of de dodelijke stranden van de Falklands.

Recensie

De vloek der elementen
Stonehenge (1999)
4000 jaar geleden... Als een gehavende en opgejaagde vreemdeling in het dorp Ratharryn de laatste adem uitblaast, beschouwen de dorpsbewoners zijn komst en het fortuin aan goud dat hij achterlaat als een geschenk van de goden. Wat ze niet beseffen, is dat de aanwezigheid van het goud de aanzet geeft tot een menselijk drama waarin macht, romantiek en verraad centraal staan. Het begint allemaal als de drie zonen van de hoofdman van Ratharryn duidelijk maken elk zo hun eigen plannen met de goudschat te hebben. Lengar, de krijger, ziet er een mogelijkheid in de macht binnen de stam naar zich toe te trekken. Camaban, de meest vredelievende van het drietal, wil een reusachtige tempel bouwen om de goden te verleiden terug te keren op aarde. Dit, zo voorspelt hij, zal een einde maken aan alle ellende op aarde. De derde zoon, Saban, neemt het op zich deze immense taak ten uitvoer te brengen. Dit is het verhaal van de drie broers - de krijger, de ziener en de schepper - en hun onderlinge strijd om de macht. Maar dit is ook het verhaal van de ontstaansgeschiedenis van de legendarische kring van stenen, het huis van de goden... Stonehenge.

Recensie