Paolo Cognetti (1978) is een Italiaanse schrijver en documentairemaker. De acht bergen betekende zijn definitieve doorbraak in Italië. De rechten van het boek werden nog voor verschijnen aan meer dan dertig landen verkocht. Het boek werd zowel met de Premio Strega Giovani als met de prestigieuze Premio Strega bekroond.

De Bergen

Personage : De hoofdpersoon van De buitenjongen is een eenzame man van in de dertig. Zijn leven in Milaan is vastgelopen en hij mist de bergen van zijn jeugd, waar hij al tien jaar niet meer is geweest.

1 De buitenjongen Paolo Cognetti-min
2 De acht bergen Paolo Cognetti-min
3 Zonder de top te bereiken Paolo Cognetti-min
1. De buitenjongen (2013)
De hoofdpersoon van De buitenjongen is een eenzame man van in de dertig. Zijn leven in Milaan is vastgelopen en hij mist de bergen van zijn jeugd, waar hij al tien jaar niet meer is geweest. Daarom besluit hij een hut te huren op tweeduizend meter hoogte en een paar maanden lang te leven op een manier waar hij vroeger stiekem van droomde: zielsalleen, omringd door wat dieren en zijn favoriete boeken. Het leven in de bergen is eenvoudig, hij hakt hout, legt een tuin aan, maakt vuur. En langzamerhand sterkt hij aan en herontdekt hij wat hij in de loop der jaren was verloren. Wekenlang ziet hij niemand, tot er ineens toch een gestalte opdoemt.

Recensie : Ik heb de roman heel graag gelezen maar het is iets minder beklijvend dan ‘De acht bergen’. ‘De buitenjongen’ blijft meer op de vlakte waardoor het minder weet te raken. Mijn gedeelde liefde voor de bergen en de mooie schrijfstijl maken het in mijn ogen toch de moeite waard.

2. De acht bergen (2016)
Pietro is een stadsjongen uit Milaan. Zijn vader is scheikundige en gefrustreerd door zijn werk in een fabriek. Zijn ouders delen een liefde voor de bergen, dat is waar ze elkaar ontmoetten, waar ze verliefd werden en waar ze trouwden in een kerkje aan de voet van de berg. Door deze gedeelde passie kan hun relatie voortbestaan, zelfs wanneer tragische gebeurtenissen plaatsvinden. Het stadsleven vervult hun vaak met gevoelens van spijt dat ze niet voor een ander leven hebben gekozen. Dan ontdekken ze een dorpje in het Noord-Italiaanse Valle d'Aosta waar het gezin vanaf dat moment iedere zomer zal doorbrengen. De elfjarige Pietro raakt er bevriend met de even oude Bruno, die voor de koeien zorgt. Hun zomers vullen zich met eindeloze wandelingen door de bergen en zoektochten door verlaten huizen en oude molens en er bloeit een ogenschijnlijk onverwoestbare vriendschap op.

recensie : Het boek heeft me echt geraakt en bevat ook een prachtige symboliek. Het boek lijkt me het herlezen waard om het geheel van symbolen en nuances te ontdekken.

3. Zonder de top te bereiken (2018)
Waar zijn we naar op zoek wanneer we op reis gaan? Deze vraag staat centraal in Zonder de top te bereiken, dat is geschreven in de traditie van de grote reisliteratuur en vertelt over Dolpa, een afgelegen gebied in de Himalaya. Het is een boek over hoe een man tot inzichten komt op vijfduizend meter hoogte door één voet voor de andere te zetten. Hij reist door een land dat onaangetast is door de moderne tijd, vergezeld door een ezel en Peter Matthiessens reisklassieker De sneeuwluipaard. Maar Zonder de top te bereiken is meer dan een reisverslag: het is een eerlijke vertelling over iemand die probeert zijn grenzen te vinden, die vele oude zekerheden ziet vervagen en die de pracht ontdekt in kleine zaken, zoals een onverwachte ontmoeting met een Tibetaanse hond. De hoofdpersoon zoekt balans in zijn leven en vindt die in de schoonheid van de natuur.

recensie : Toch wist het mij niet zo te bekoren als zijn eerste twee boeken. Het is vooral een beschrijving. Ik miste wat diepgang, misschien ook wat in de relatie met zijn vrienden.

afzonderlijk boeken

Antonia – Beneden in het dal – Het geluk van de wolf – Sofia draagt altijd zwart 

Antonia Paolo Cognetti-min
Antonia (2021)
Antonia Pozzi werd geboren in Milaan in 1912, als dochter van een advocaat en een gravin. Hoewel ze in een beschermde omgeving werd grootgebracht, kreeg ze toch de kans om ervaringen op te doen die voor andere vrouwen uitgesloten waren: studeren aan de universiteit, reizen door Europa en bergen beklimmen. Ze verkende de wereld met een vurig verlangen, en ontdekte zichzelf door middel van fotografie en poëzie. Ze had vele liefdes en depressies, maar altijd bleven de bergen haar toevluchtsoord. Uit wanhoop over het sombere politieke klimaat in Italië en de rest van Europa, pleegde ze in 1938 zelfmoord, op 26-jarige leeftijd. Paolo Cognetti vertelt in Antonia het verhaal van deze - ook in Italië - vergeten dichteres. Door middel van foto’s, dagboekaantekeningen, brieven en gedichten komt Antonia Pozzi weer tot leven. Cognetti vermengt zijn woorden met de hare, en schetst een helder en delicaat portret van de jaren twintig en dertig van de vorige eeuw, en van een inspirerende kunstenares.

Recensie : Een heel andere Paolo Cognetti dan we gewend zijn. In feite is het zelfs geen Cognetti, het is een Pozzi aan ons gepresenteerd door Cognetti.

Beneden in het dal Paolo Cognetti min
Beneden in het dal (2023)
Fredo en Luigi zijn broers, opgegroeid in Valsesia, een bergdal in Noord-Italië. Ze lijken op elkaar maar zijn toch heel verschillend, net als de boompjes die hun vader voor hen heeft geplant toen ze jong waren. Voor Fredo een spar: sterk, solide en schaduwrijk. Voor Luigi een lariks: een boom die snakt naar de zon en meebuigt met de wind. De uit Milaan afkomstige Elisabetta, die in haar jeugd de zomers deels in Valsesia doorbracht, laat op haar eenentwintigste Milaan achter zich en verkast definitief naar het dal. Ze begint een relatie met Luigi, inmiddels boswachter, en is in verwachting van hun dochtertje. Fredo heeft het dal verlaten en is naar Canada verhuisd, waar hij houthakker is geworden. Zijn terugkeer naar Italië heeft alles te maken met de dood van hun vader en met diens lege, oude huis, ver weg van alles. En ook met een afrekening, en met een uiterste poging om het verleden onder ogen te komen.

Recensie : 

Het geluk van de wolf Paolo Cognetti-min
Het geluk van de wolf (2021)
Fausto en Silvia ontmoeten elkaar voor het eerst in het bergdorp Fontana Fredda. Hij is schrijver, zij is een kunstenaar en allebei zijn ze op zoek naar een nieuw bestaan. Samen ervaren ze hoe de winter over het plaatsje en haar bewoners valt. Fausto geniet van de rust, ver weg van het rumoer van de stad en alles wat hij daar heeft achtergelaten, terwijl Silvia’s blik steeds gericht is op de hoogste bergtop, of het beklimmen van weer een nieuwe gletsjer. Als de lente aanbreekt, moet Fausto noodgedwongen terug naar de stad, maar het verlangen naar de bergen, de vriendschap met de dorpsbewoners en de herinnering aan Silvia zijn te sterk voor hem om hun roep lang te kunnen weerstaan.

Recensie : Het geluk van de wolf is een prachtig boek, niet alleen door de manier waarop Cognetti zijn liefde voor de bergen neerschrijft, maar ook de cover is opnieuw perfect gekozen. En hoewel het prachtig is en je meeneemt naar een hoger gelegen wereld waar de tijd trager lijkt te gaan, is het geen boek dat een blijvende indruk heeft. Het is eerder een vluchtige reis, eentje die fijn is zolang hij duurt, maar waar je achteraf niet meer echt naar terugkijkt.

Sofia draagt altijd zwart Paolo Cognetti-min
Sofia draagt altijd zwart (2012)
Trefzeker en invoelend beschrijft Paolo Cognetti de moeizame coming of age van de onweerstaanbare Sofia. Ze is onaangepast, breekbaar, stoer, tegendraads, bang, brutaal, verlegen – een personage om verliefd op te worden. Sofia kruipt onder je huid en laat je niet meer los. Op haar tiende droomt Sofia ervan het liefje van een piraat te zijn, op haar zestiende neemt ze een overdosis pillen en wordt ze opgenomen in een kliniek, en op haar achttiende volgt ze een prestigieuze theateropleiding in Rome, om vervolgens in New York te belanden als een van de vele jonge actrices die hopen ontdekt te worden. Dat is het verhaal van Sofia, die altijd zwart draagt.

Recensie : Soms is het wel moeilijk te weten over wie je aan het lezen bent er zitten vier verhalen in die boek.